Laurence Olivier I

Wybitny brytyjski aktor sceny i ekranu. Urodzony w protestanckiej rodzinie o francuskich korzeniach w Dorking w hrabstwie Surrey w Anglii 11 maja 1907 roku. Na scenie od wczesnych lat dzieciństwa. W latach 30-tych rozpoczął pracę w brytyjskim filmie. Szybko zdobył pozycję gwiazdy. Jego pierwszą żoną była Jill Esmond, z którą miał syna Tarquina. W 1936 podczas pracy w teatrze poznał Vivien Leigh, później niezapomnianą Scarlett w "Przeminęło z wiatrem". Mimo że oboje byli w innych związkach małżeńskich i mieli ze swoimi partnerami dzieci, zostali kochankami. Od 1937 roku, kiedy to grali w filmie "Wyspa w płomieniach" pozostawali w trwałym związku. Trzy lata później, po uzyskanych rozwodach, wzięli ślub. W 1938 wraz z Vivien przybył do USA. Ona grała w "Przeminęło z wiatrem", on w "Wichrowych wzgórzach" Williama Wylera. Potem także na Broadwayu. "Wichrowe wzgórza" były początkiem jego wielkiej hollywoodzkiej kariery. W latach 40-tych zajął się też reżyserią. W 1948 roku zagrał i wyreżyserował "Hamleta". Za tytułową rolę otrzymał Oscara. W latach 50. jego małżeństwo z Vivien zaczęło się psuć, głównie z powodu choroby psychicznej aktorki. W 1958 roku Olivier odszedł do młodszej od siebie o 22 lata aktorki Joan Plowright. W 1957 roku zagrał w "Księciu i aktoreczce" wg własnej reżyserii z Marilyn Monroe. Lata 60. i 70. to czas wielkich triumfów, choć nie takich, jak w latach poprzednich. "Music-hall", "Spartakus", "Chłopcy z Brazylii" czy "Detektyw" to tylko kilka głośnych obrazów z tamtego okresu. W miarę upływu lat aktor zwolnił tempo kariery, by cieszyć się emeryturą u boku dzieci, które urodziła mu Joan. Zmarł 11 lipca 1989 roku.