1. W opowiadaniach Geralt był głównym bohaterem, w sadze zasadniczo też, ale wątek Ciri jest równie ważny, a z czasem coraz częstsze są rozdziały, w których żadne z nich nie występuje.
2. Ciężko w sumie powiedzieć. Na pewno nie są mu straszne żadne potwory i czarodziejki, ale nie powiedziałbym że jest też takim badassem jak w grach. Na początku stara się iść w tą słynną hehe wiedźmińską neutralność, ale ponownie, w późniejszych książkach to się zmienia.
3. Na początku zdecydowanie jest zołzą, ale niewiele bardziej niż w grze, a z czasem zaczyna zyskiwać.

Dzięki za odpowiedź, pozdrawiam

Jeszcze mam jedno pytanie, z gier wiem, że Geralt w książce ginie pchnięty widłami przez jakiegoś chłopa, jak to się mogło stać, że zwykły chłop dokonał czegoś, czego nie mogli dużo silniejsi przeciwnicy, jak Sapkowski mógł tak uśmiercić Białego Wilka?

Jest to najlepsza i najmądrzejsza smierć Geralta jaka można było sobie wyobrazić. Zabił go nie tyle jeden chłop, co tłum, motłoch. Postać, której nie dał rady żaden potwór, czarodziej, czy szermierz, został pokonany przez fanatyczną masę ludzka.

Możliwe, ale dla mnie w końcu po przeczytaniu całej sagi, uśmiercenie Geralta i Yennefer, po tym co przeżyli by być znów razem jest... nawet nie wiem jak to ująć. Na szczęście dzięki trylogii gier, wiem, że to nie koniec i że mogą być znów razem.

Dopiero w trzeciej grze poznajemy tak naprawdę dwie kluczowe postacie dla Geralta, Ciri i Yennefer i jak już pisałem Yen strasznie przypadła mi do gustu, z kolei jednak Ciri, zachowuje się dla mnie jak rozpieszczona gówniara, która myśli, że cały świat kręci się wokół niej. Dwie pierwsze gry były o ubijaniu potworów, o spiskach, o wojnach ras i narodów i o postawie jaką zajmie wobec tego wszystkiego Geralt. Trójka jest grą świetną, dopóki nie znajdziemy w końcu Ciri, dla mnie jest zbyt przepakowaną postacią, może sobie w dowolnej chwili przechodzić między wymiarami i jeszcze podróżować w czasie, Sapkowski to wymyślił? Skoro jest panią miejsc i czasów to dlaczego miotała się po całym świecie, szukając pomocy u mało kompetentnych osób, zamiast znaleźć Geralta albo Yennefer? Ciri w książce jest inna? A i jeszcze Avallach jego też nie znoszę, jest w książkach?

Przeczytałem całość, do momentu wejścia Ciri do wieży mewy czyta się to fantastycznie, a potem Geralt, Yen i Ciri rozstają się praktycznie do samego końca. Perypetie Ciri czytało mi się fatalnie, naprawdę, jej przejścia ze Szczurami, potem z Bonhartem, a następnie z elfami z innego świata to katorga, ledwo przebrnąłem. Z drugiej strony przygody Geralta z ekipą czytało się fantastycznie i do tego postać wampira Regisa, świetna, teraz dzięki książce o wiele lepiej rozumiem relacje Geralta i Regisa w dodatku krew i wino, w ogóle cały ten dodatek osadzony w Toussaint, szkoda, że Geralt nie mógł zabrać ze sobą hrabiego Juliana.
Całe też intrygi loży i działania wojenne były świetnie opisane. W grze lubiłem Foltesta, ale w książce dogadał się z Emhyrem, zachował się jak zdrajca.

Dzięki książkom zmieniło się moje postrzeganie wielu postaci.
Na plus: Geralt, Yen, Jaskier, Regis, Zoltan, Dijkstra, Yarpen, Lambert, choć ich wszystkich i tak wcześniej lubiłem.
Na minus: Triss, Avallach, Foltest, Emhyr, Sabrina

Ja bardzo lubiłem przygody Ciri, widzimy jak z niewinnego dziecka staje sie morderczynią oraz jak traci wszystko co kocha żeby na koniec odkryć kim na naprawdę chce być. Leo Bonhart to z kolei najlepszy czarny charakter z uniwersum, moze tylko Pan lusterko mu dorównuje