Trzeba oddać CD Projekt Red, że cała saga gier wiedźmińskich udała im się naprawdę znakomicie. Podjęli ryzyko poprowadzenia losów Geralta i spółki po wydarzeniach z książek i wyszli obronną ręką. Widać było ewolucję studia i ich wizji na świat Wiedźmina, uczyli się na swoich błędach od części 1 (dobrej) przez 2 (bardzo dobrą) aż do koronnej części 3.Zadbali o detale takie jak postać z dodatku Serca z Kamienia pojawiająca się już na początku gry Wiedźmin 3, gdy nie mamy pojęcia jaka będzie z tą postacią związana historia w DLC.
Świat w jakim obraca się Geralt jest żywy, zmienia się pod wpływem jego wyborów, trudno przewidzieć jakie konsekwencje mają nawet drobne decyzje. I dobrze.
Jednak właśnie na detalach ostatecznie CD Projekt poległ. Jeśli porażką można nazwać stworzenie gry prawie doskonałej.
Niektóre detale są do pominięcia, niektóre jednak zbyt duże by przymknąć oko.
Ogromnym plusem Gwint, kości były zbyt prostackie na grę wewnątrz gry lecz osobiście za wadę uważam, że "Cudowny Przewodnik Po Gwincie" wskazujący jakich kart brakuje w kolekcji Geralta, nie rozdziela Oxenfurtu od Velen (jak w przypadku Novigradu) i nie pozwala szybko sprawdzić ile kart jest do kupienia od kupców, ile do wygrania. Wartość "napotkani gracze" nie jest rozdzielona na krainy w Wiedźminie 3. Można było to ogólnie poprawić.
Dużym minusem z kolei jest ignorowanie części wyborów z Wiedźmina 1 oraz Wiedźmina 2. W 3 napotykamy króla Redanii, Radowida, którego spotkaliśmy w 1 i 2, jednak nie ma wzmianki o losie Addy, córki Foltesta, która zostawała jego żoną jeśli zdjęliśmy klątwę w 1.
Linia dialogowa lub parę, byłoby krokiem w dobrym kierunku, zważywszy na to jaka panuje relacja na linii Geralt-Radowid.
Innym pominiętym wątkiem jest Saskia z części 2, a więc postać, która odegrała istotną rolę w drugiej części komputerowych przygód Geralta, ani widu ani słychu o Iorwethcie.
Cóż, wybory.. Podobnie jak w trylogii Dragon Age (choć grałem dawno i idealnie nie pamiętam), możemy ten świat kształtować ale jedynie do pewnego stopnia, są ramy fabularne poza które twórcy nie pozwalają graczowi wyjść. Szerokie ale jednak są pewne granice i to nieco zmniejsza entuzjazm przy dokonywaniu wyborów fabularnych.
Widać to choćby na przykładzie wątków romansowych (odejście od kart z "momentów" z części 1, uważam za minus, lepsze niedopowiedzenia niż kawa na ławę, czasami), gdy Geralt ma wybór jedynie między Triss, Yennefer i samotnością. Ma to swoje uzasadnienie jeśli myślimy o logicznych wyborach tzn. styl życia Wiedźmina pasuje do stylu życia czarodziejki.
Jest to jednak symptom tego, że od pewnych rzeczy uciec się nie da i potwierdza to obecność pozostałych czarodziejek w historii. Znając z książek jakie intrygi odstawiały członkinie Loży Czarodziejek, w pierwszym podejściu do Wiedźmina 3 i poprzednich odsłon, starałem się trzymać Geralta na dystans jak tylko się dało. Psu na budę te wysiłki.
Fringilla Vigo, Keira Metz, Triss, Filippa Eilhart, Ida Emean i reszta, co by Geralt nie zrobił, co krok ma kontakt z jedną lub drugą i wykręcić się od tego nie można.
Co do ścieżki romansowej, są argumenty za Yen, są argumenty za Triss, są też takie, które przemawiając za Yen, przemawiają przeciw Triss, lub odwrotnie, wybór zatem zależy od gracza.
I kolejny detal in minus, czyli pieniądze wewnątrz gry. Przyjęło się, że wiedźmini groszem nie śmierdzą ale oszczędzając, na ukończeniu głównej części gry odłożyłem 58k, czyli małą fortunę. Dodatki dają okazję do szastania forsą (zaklinacz run 3 poziomy oferuje za 5k, 10k i 15k ostatni, podobnie sporo drogich rzeczy w Krew i Wino, jak zbroje arcymistrzowskie). Tymczasem, rzadko bo rzadko ale może się zdarzyć sytuacja gdy Geralta obrabują, traci wtedy przytomność zamiast 100% paska zdrowia i całą sakiewkę. Pozostaje wczytanie save'a, bo bank Vivaldiego oferuje jedynie wymianę walut i pożyczki, nie da się wpłacić na lokatę. I to mimo, że w Krew I Wino w zadaniu pobocznym odbieramy pieniądze z lokaty na Geralta imię, założonej przez kogoś innego.
Zdarza się, że za pewne moralnie wątpliwe czyny możemy odebrać sporą kwotę, w turnieju Gwinta można wygrać 4,5k przy podziale z wspólniczką w zadaniu. Jednak zawsze są to kwoty 4 do 5k, nie licząc turnieju. Co zasadniczo jest kpiną, przy niebotycznych cenach ekwipunku z DLC i remontu domu w DLC. Jakiś przekaz od CD Projekt, że wiedźmin jednak o fortunie za zlecenie, marzyć nie może? Kto wie.
Pisać mógłbym długo, bo gra jest rewelacyjna, podobnie jak dodatki. Do ideału jednak trochę zabrakło.