Antagoniści w trzeciej części są zbyt "high-fantasy" zbyt szablonowi. Gang Saurona. Gaunter to antagonista znacznie bardziej intrygujący.

Dodatek wspaniały, inspirowaną legendą o Panu Twardowskim, naszpikowany masą odniesień do polskiej literatury i historii a także popkultury... trudno był się nie śmiać słysząc teksty z nowego Mad Maxa w Wiedźminie :)

Epizod weselny i złodziejski to istne mistrzostwo!

Minusy... poziom trudności. W podstawce dawałem radę na najtrudniejszym, tutaj męczyłem się na łatwym. Ogólnie walkę początkowo chwaliłem za prostotę, teraz coraz bardziej mnie irytuje, za mało kontroli nad wrogiem i polem, takie wilki przykładowo męczą bardziej niż szef Gonu swoimi seriami ataków ze wszystkich stron. Brakuje mi tu sztychów z wyskoku i młynków z poprzedniej części.

Dodatkowo, mimo wielkich i skutecznych wysiłków twórców by rozgrywka nie nużyła, po czasie wkrada się schemat czyli, podążanie za śladem, walka, scenka, szukanie, ślad, walka. Szkoda, że zrezygnowali ze skradania się i nie dodali czegoś nowego. Wrażenie powtarzalności potęguję też lekka monotonia krajobrazu, który choć uroczy i słowiański, jest zbyt jednolity jak tak duży obszar. Czepiam się ale tak to jest po tak długim czasie z grą.

Mimo, że nie jest to ideał zostaję przy maksymalnej ocenie, 10-tką przypieczętuję także rozszerzenie i niecierpliwe zacieram ręce na Krew i Wino.

I taka ciekawostka - Gaunter O'Dim - akronim G.O.D czyli "Bóg" z angielskiego.