Niezmiernie podobał mi się początek filmu, wspaniale zagrane sceny z życia znużonej, niedocenianej kobiety, później przychodzi pasja, która daje radość ( idealne sceny, kiedy główna bohaterka widzi szachy nawet w płytkach na podłodze, czy w okruszkach chleba!), pojawia się interesująca postać nauczyciela i mentora ( Kevin Kline to świetny aktor!!) Mistrzowskie było nawiązanie do wielkiej książki "Martin Eden" Jacka Londona - wielkiej powieści o tym jaką cenę mają marzenia!!Tak, na początku uznałam "Szachistkę" niemal za arcydzieło!
Później przyznam, że trochę mnie ten film rozczarował. Przede wszystkim turniej był niemiłym zaskoczeniem, moim zdaniem trochę nie pasował do całej filozofii z początku. Przecież główna bohaterka zainteresowała się szachami po raz pierwszy obserwując flirt pewnej pary nad szachownicą. ( swoją drogą idealna scena, ujmująca, romantyczna, ukazana na balkonie, zza delikatnych firanek) Myślałam, że szachy dają głównej bohaterce radość i wyzwolenie, coś co nie można zamienić na wymierne korzyści materialne w postaci wygranej w konkursie. Ale okazuje się, że za wszystkim, nawet za pasją, żeby dawała radość, muszą iść pieniądze. I wreszcie, co to było za zakończenie, że główna bohaterka widzi tę kobietę-gościa na skałach, przed hotelem? Co to było? Zjawa?
Więc mimo początkowego zachwytu oceniam film na dobry, a szkoda, bo miał wielki potencjał, który nie do końca wykorzystano!!!