Film niezwykle ekscytujący. Trzyma do końca. Bardzo dwuznaczne zakończenie: jedni mogą to brać jako jako odcięcie się od tej rzeczywistości, a inni jako efekt naćpania sie opium i uświadomienia sobie, że to był sen. Ciekawe i bardzo nutrujące.

Mistrzowska kreacja De Niro. Zagrał to fenomenalnie. Zagrany przez niego Noodlesa został przeze mnie odczytany jako osoba, która mówiac w skórcie przepierdol*ła sobie zycie, nie będąc tego w pełni świadomym(np/. strata Debory i więzienie).

Kreacja Maxa(wszystko wskazuje, że polskiego żyda... ale nie ważne) też interesująca. Bezgraniczna przyjażń w dziecińswie i sprowokowana przez niego i Carol akcja z napadem. Przynajmniej wszystko na to wskazuje. Ciekawi mnie scena, która jest dla mnie na jakis sposób symboliczna(ale nie potrafie wytlumaczyc dlaczego). Mianowicie chodzi mi o scene w garderobie, kiedy Deborah prosi go aby nie wychodził głownym wejsciem. On jednak wychodzi i widzi syna Maxa, który jest do niego podobny jak kropla wody. A syn Maxa patrzy się na Noodlesa dziwnym wzrokiem. Deborah ostrzegala Noodlesa zeby tego nie robil. Czyzby to oznaczalo, ze jest on wynikiem gwałtu Noodleas na Deborze?? I jeszcze nosil jego imie... Bardzo mnie ta scena intryguje, podobnie jak ostatnia.

Jak już napisalem film dla mnie bardzo dwuznaczny, zagadkowy opowiadającym o przyjaźni, sprycie, ambicji i ludzkiej głupocie.