A co jeśli...

Celem Lumon jest stworzenie posłusznej armii pracujących pszczół poprzez zniszczenie tego, co czyni nas ludźmi. Przedstawią to opinii publicznej jako zdolność do zniesienia wszelkiego strachu i nieprzyjemności dzięki procedurze odcięcia. Aby to osiągnąć, osobowość i wspomnienia odciętego pracownika są szyfrowane i przechowywane na ich chipie, gdy znajdują się na odciętym piętrze.

Kolejnym krokiem jest odszyfrowanie ich osobowości i zniszczenie uzyskanych danych – proces, który wymaga dwóch osób o szczególnie bliskiej relacji. Lumon wybiera Marka i Gemmę, ponieważ byli bardzo blisko siebie i mieli bolesną emocjonalną dźwignię. Lumon albo wszczepił Gemmie chip, gdy była w śpiączce, albo skontaktował się z nią i zaproponował szczęśliwe zakończenie dla niej i Marka, jeśli zgodzi się z nimi współpracować.

Niezależnie od przypadku, sfałszowali jej śmierć, wszczepili jej chip i zwerbowali Marka, aby ją udoskonalił. Wszystkie dane osobowości Gemmy (jej nadzieje, marzenia, lęki i wspomnienia) zostały zapisane w pliku o nazwie Allantown. Mark posortował ten plik w rekordowym czasie, ponieważ tak dobrze zna swoją żonę. Każda grupa liczb, którą Mark udoskonalił, tworzyła podfolder przechowywany w chipie Gemmy.

Te podfoldery reprezentują pokoje, w których "innie" Gemmy musi się zmierzyć i zniszczyć. Tak zaczyna się proces śmierci ego. Gemma wchodzi i doświadcza wszystkich nieprzyjemnych emocji związanych z każdym pokojem (strach przed lataniem, strach przed dentystą itp.). Mark następnie sortuje wynikające z tego dane. Gdy plik jest ukończony, zostaje na zawsze usunięty.

W odcinku S2E7 w końcu spotykamy Gemmę, która jest uwięziona we własnym chipie. Pani Casey jest "outie" Gemmy. Gemma, którą Mark kochał, jest powoli wymazywana przez jego własne ręce. Na początku odcinka zapytano Gemmę, czy bardziej boi się uduszenia, czy utonięcia w lawinie. Nie boi się uduszenia, ponieważ już ukończyła ten pokój (plik). Jej pozostałe lęki to utrata Marka i utonięcie. To czeka w Cold Harbor. Gdy pani Casey zostanie ukończona, będzie tak, jakby Gemma nigdy nie istniała