Niestety, jak widać gusta mogą się na tyle różnić - ja książki Miłoszewskiego czytałam wszystkie i je uwielbiam, mimo jakichś niedociągnięć, jakie można by im zarzucić, podobają mi się nawet w miarę te starsze, spoza serii o Szackim. Moim zdaniem Miłoszewski jest świetnym pisarzem. A mimo to „Prokurator” zupełnie do mnie nie trafia. Trochę właśnie przez wysokie oczekiwania, jakie miałam po zapowiedziach braci i znając książki Zygmunta (choć znając twórczość Wojciecha - już niekoniecznie; pisał scenariusze m.in. do „Policjantów i policjantek”, czego nawet serialem bym z czystym sumieniem nie nazwała). A byłam bardzo pozytywnie nastawiona. Lubię Komana, Cielecką. I niestety, zgadzam się z wszystkimi negatywnymi opiniami z tego forum - serial jest nudny, brak w nim napięcia - tacy „Kryminalni” może i byli „literacko” mniej wyrafinowani, ale emocji w nich nie brakowało - atmosfera i bohaterowie są tacy, że nie ciekawi mnie, co będzie dalej, odcinki są schematyczne, co widać już po kilku pierwszych częściach, książkowe dialogi wypadają sztywno, styl gry wcale nie zawsze jest na najwyższym poziomie, wreszcie - są głupie błędy logiczne typu umiejscowienie akcji a teren działania śródmiejskiej prokuratury, prokurator+policjant+technik przegapiający na oględzinach ważny ślad na zwłokach etc. Moim zdaniem to po pierwsze jest na dużo niższym poziomie niż książki o Szackim, po drugie - nie zawsze da się przenieść „klimat, zamysł” ze świata literatury do świata serialu, a może raczej... nie każdy to potrafi. Piszę to z zastrzeżeniem, które robił sam Miłoszewski - że przy pisaniu serialu trzeba iść na kompromisy, bo kasa, oczekiwania producenta, 45 minut na odcinek, etc. etc. Ale jednak niektóre seriale wychodzą lepiej, a inne gorzej, a pozycję startową mają taką samą...
Ale widzę, że sporo osób ma też pozytywne opinie na temat serialu, chyba albo się go kocha, albo nienawidzi :) Więc tradycyjnie trzeba stwierdzić, że to kwestia gustu i należy się cieszyć, że serial znalazł swoją wierną widownię. Mimo wszystko nie chciałabym, żeby Zygmunt wpadł w depresję. Choć moim zdaniem powinien zostać przy pisaniu książek.

Zgadzam się:) Każdy ma swój gust! Pozdrawiam