Ogólnie serial jakoś nie wgniótł mnie, mocne 6 i tyle. Gdzieś już pisałem, że skoro Breaking Bad czy House of Cards (nie widziałem ostatniego sezonu i możliwe, że w ogóle go odpuszczę po przeczytaniu opinii, ale to zupełnie inny temat) dałem b.wysokie oceny, to muszę być uczciwy wobec samego siebie i odpowiednio ocenić i tę pozycję. Story ok, aktorzy ok, ale... no nic ponad ok tu nie znalazłem dla siebie. A oceny filmów to, bądź co bądź, każdego subiektywne odczucie, wypadkowa emocji. Tak to widzę. Nawet Stranger Things uważam za bardziej intrygujące i bardziej się przywiązałem do niektórych bohaterów. Może za dużo tu destrukcji, pesymizmu? Ciężko powiedzieć, bo lubię pesymistyczne kino ogólnie ;)) Starczy rozkminki. A może ma ktoś podobnie?

I następna rzecz- może ktoś zna osobę o podobnej charakterystyce do naszej protagonistki? Bardziej to już by mnie interesowało-fascynują mnie takie mental issues u głównych bohaterów...zaburzone dzieciństwo, trauma determinująca późniejsze zachowania. Swoją drogą - jakieś przykłądy filmów też można by podać w tym wątku. Pozdrawiam wszystkich kinomaniaków. Zwłąszcza tych z właściwym gustem ;))

P.S. Sprawa bardziej ogólna jeszcze. Tendencja do skrajnego oceniania filmów na tym Forum. Na każdym pewnie;) Jak można dawać jedynki filmom ogólnie uznanym za co najmniej dobre? I w drugą stronę - jak można np. Ojcu Chrzestnemu dać mniej niż 9? No dobra - mniej niż 8?? Nie zrozumiem tego. Ale ciężko potem z takimi osobnikami konstruktywnie wymienić opinie, to na pewno. Zachęcam takich delikwentów do dystansu i uczciwości. Jak nie pasuje np. przekaz filmu, główny bohater, linia polityczna... to, na Boga, są jeszcze inne elementy, które muszą podnieść ocenę - muzyka, zdjecia, pejzaże, drugi plan, dana scena, cokolwiek. I w drugą stronę - uwielbiam Chrisa Pratta to dam 10, no ludzie...