Good omens to świetny serial polegający na relacji między dwójką bohaterów, zarówno pierwszy jak i drugi sezon robią to doskonale do tego stopnia, że może się dziać kompletnie nic a wciąż będę zaangażowany i wyczekiwał kolejnego sezonu. Jednocześnie w drugim sezonie nie dzieje się kompletnie nic, Gabriel wchodzi do księgarni cały goły, bez pamięci i zastanawiasz się co musiało spowodować. Zadajesz pytania jaki był powód, przed czym Gabriel stara się ich ostrzec. Para bohaterów stara się rozwiązać zagadkę, jednocześnie próbując przez cały sezon sprawić żeby para lesbijek się zakochały w sobie. Ten watek był tak bardzo zbędny, tak bardzo zapychający, szczególnie ta czarna mnie irytowała, nie dziwię się że jej dziewczyna odeszła, i niby ona ma być tą złą. Twórcy chcieli zrobić żeńskiego Crowleya i się przejechali na mydle bo w porównaniu do Azirafala, znacznie ciężej jest zrobić postać krnąbrnego i lekceważącego demona tak żeby nie był irytujący. Wracając do wątku głównego, wszystkie pytania zostają odpowiedziane w najmniej ekscytujący i banalny sposób w ostatnim odcinku. Jak chodzi o ostatni pocałunek, to jest symptom większego problemu. Nie wiem czy to jest od tych samych twórców ale zgadywałbym że nie, bo wcześniej mieliśmy konkretną tajemnicę w której można się było domyślać razem z bohaterami. Teraz wszystko jest mówione wprost a nie dochodzone powoli. Najgorsze jest to że nawet humor opadł.