Ryan O'Neal I

Amerykański aktor filmowy Ryan O'Neal urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Los Angeles. W 1959 r. pojechał z rodzicami do Monachium, gdzie uczęszczał do Szkoły Wyższej US Army. Po powrocie do USA rozpoczął pracę w telewizji. Na ekranie debiutował w 1968. Światowy rozgłos przyniosła mu rola w melodramacie Arthura Hillera "Love story" (1970) jako nieszczęśliwie zakochany w dziewczynie pochodzącej z rodziny włoskich emigrantów Oliver Barrett IV, a za rolę zdobył nominację do nagrody Oscara, Złotego Globu, Golden Laurel i Davida. W 1978 kontynuował tę rolę w filmie Johna Korty'ego "Historia Olivera" z Candice Bergen. Występował w filmach Petera Bogdanovicha "No i co, doktorku" (1972), "Nickelodeon "(1976), Stanley'a Kubricka "Barry Lyndon"(1973), Richarda Attenborougha "O jeden most za daleko"(1977) . Jest ojcem aktorki Tatum O'Neal, z którą zagrał w komedii "Papierowy księżyc" (1973) Petera Bogdanovicha, a za rolę Mosesa Pray'a był nominowany do nagrody Złotego Globu. Póżniejsze jego role w filmach "Jak świetnie" (1981), "Partnerzy" (1982), "For Fever Pitch"(1985), "Tough Guys Don't Dance" (1987) i "An Alan Smithee Film: Burn Hollywood Burn"(1997) mogły liczyć tylko na słabe recenzje i nominacje do nagrody Złotej Maliny jako najgorszego aktora roku.