Część pierwsza nie sprawdzała się jako horror ale była za to przyzwoitą przygodówką z elementami fantasy. Oczywiście nie był to film tej klasy co trylogia Indiany Jonesa czy „Mumia” z 1999 ale dało się oglądać.

Niestety seans kontynuacji jest nudny i męczący jak oglądanie golfa na eurosport. Film składa się z dwóch segmentów. Pierwszy segment trwający jakieś 3/4 filmu to akcja stojąca w miejscu przetykana co kilkanaście minut najbardziej przewidywalnymi jumpscarami. Drugi segment to pozbawione napięcia tanie efekciarstwo z filmów sprzedawanych za 5 zł w marketach.

Nie ma w tym filmie za grosz systematycznie budowanego klimatu jaki charakteryzował kultowe satanistyczno demoniczne horrory „Egzorcysta”, „Dziecko Rosemary” czy „Omen” jest za to dużo tandetnych zbliżeń na demona szczerzącego zepsute zęby.

Aktorsko ten film leży. Znana z „Opowieści z Narnii” Anna Popplewell gra tak, że jakby ją wynieść z planu i zastąpić lodówką nie zrobiło by to żadnej różnicy. Z kolei Zendaya z Walmartu nawet nie udaje, żeby próbuje coś grać. Sprawia wrażenie jakby była w tym filmie za karę. Taissa Farmiga i Jonas Bloquet zagrali ledwie poprawnie. Najlepiej z całej obsady wypadła dziewczynka która zagrała córkę nauczycielki. Jej strach i przywiązanie do Francuzika były dla mnie przekonujące.

Słabo wypada też strona wizualna filmu. Współcześni filmowcy maja taka manierę aby pierwszy plan był maksymalnie wyostrzony a drugi rozmazany. Wygląda to okropnie amatorsko, jak produkcje z youtuba. Całość jest też niedostatecznie oświetlona i męcząca swoją dwukolorowością. Na youtube jest ciekawy materiał na temat mody na kręcenie filmów w dwóch dominujących barwach. W tym wypadku jest to brąz i czerń. Zabieg ten byłby ciekawy w kilku ujęciach ale przez 1,5 godziny seansu jest męczący dla oka.

Scenografia także kuleje. Gdyby nie samochody z lat 50-tych w życiu bym się nie domyślił, iż w tych latach osadzona jest akcja. Oczywiście nie żyłem w tych czasach ale oglądałem jakieś +- 200 filmów z lat pięćdziesiątych i świat wyglądał wtedy zupełnie inaczej. Fryzury i stroje to bardziej lata trzydzieste.

Ogromnym minusem jest też chamska antybiała propaganda która charakteryzuje niestety większość współczesnych amerykańskich produkcji. Ledwo film się zaczął a czarna zakonnica wypala bez jakiegokolwiek związku z treścią filmu „Biali spalili mój rodzinny dom” Ten tekst nie jest przypadkiem tylko konsekwentnym, systematycznym zaszczepianiem poczucia winy u młodych ludzi w Europie i USA. Biali mają się czuć winni gorszego statusu materialnego ludności czarnej i popierać masową migracje z Afryki jako formę zadośćuczynienia. Jak widać po ruchu BLM gdy biali Amerykanie i Europejczycy sami niszczyli pomniki swoich przodków, taka ordynarna propaganda lejąca się z filmów i seriali przynosi efekt.

Czy film ma jakieś plusy? Oprócz gry wspomnianej dziewczynki fajny jest też motyw z diabłem mieszkającym w witrażu, choć już niestety rozwinięcie tego pomysłu było tragicznie tandetne.

3/10

W dalszym ciągu za jedyne dwa udane filmy z uniwersum „Obecności” uważam „Obecność 1” i „Annabelle 2”