Ten film wstrząsnął mną dogłębnie. Historia niezwykle wciągająca. Meryl tutaj uważam zagrała tak dobrze jak nigdy. Płakać mi się chciało nie raz podczas tego filmu, co mi się nigdy nie zdarza! Film ten był i jest dla mnie od wielu lat inspiracją. Pokazał mi co tak naprawdę w życiu się liczy, jakie przeciwności losu mogą nas spotkać, jak tragiczne życie możemy mieć. Odkąd obejrzałem ten film całkowicie inaczej spoglądam na świat i otaczającą mnie rzeczywistość. Urzekła mnie historia Zofii w wykonaniu Meryl. Mnie nie przeszkadzał język polski Meryl Streep. To czy był perfekcyjny, czy nie dla mnie nie ma znaczenia w porównaniu z całością filmu. Dla mnie najważniejsze są emocje, uczucia i prawda i wszystko to znalazło się we filmie. Takich arcydzieł właśnie nam potrzeba, które nas uwrażliwią na świat, na ludzi i ich cierpienie, odsłonią nam klapki , które nas zaślepiały i dawały fałszywe złudzenie o rzeczywistości. Mam nadzieję, że kiedyś pokażę ten film moim dzieciom i to nie ze względów historycznych, bo czy ten film jest antypolski czy też nie zależy od tego , jak kto odbierze ten film. Ja chciałbym żeby moje dzieci doznały takiego samego katharsis jak ja, bo odmieniło to moje życie o 360 stopni i to na lepsze. Moim marzeniem jest spotkać kiedyś Meryl Streep i podziękować jej za to, czego dokonała na ekranie. Wiem, że to najprawdopodobniej nigdy się nie stanie, ale w końcu marzenia nic nie kosztują. Dla mnie ten film był jak wygrane marzenie.