Kopany klasyk, cieszący się całkiem zasłużenie mianem jednego z najlepszych osiągnięć gatunku. Choć przed seansem miałem pewne obawy.
Bruce Lee w roli mistrza wschodnich sztuk walki, który udaje się na tajemniczą wyspę u wybrzeży Chin, aby pomścić śmierć swej siostry. I cały ten fabularny pretekst kończy się charakterystycznie dla kina sztuk walki. Turniejem mianowicie. Na dodatek takim, którego finał jest doskonale znany jeszcze przed rozpoczęciem zabawy.
Mniejsza zresztą o takie drobnostki. W tego rodzaju kinie nie chodzi przecież o tego rodzaju rzeczy. Tu chodzi o samą walkę i zasady, jakimi w trakcie niej kierują się wojownicy. Nie ma co prawda tu takiej poezji, jak we wczesnych filmach Jackie Chana ('Pijany mistrz', 'Wąż w cieniu orła'), ale też jest na czym oko zawiesić: wydobywający z siebie dziwne odgłosy, bezwzględnie precyzyjny i skuteczny Bruce Lee, bezlitosny Bolo Yeung, nonszalancki - jak przystało na Jankesa - John Saxon i cała masa innych kopaczy, którzy stanowią tło dla naszych bohaterów.
Całość utrzymana w niezapomnianym klimacie lat 70., z charakterystyczną muzyką Lalo Schifrina i świetnie zrealizowana. Scena finałowej konfrontacji w salonie luster to prawdziwy majstersztyk. Genialna scena. Zupełne zaskoczenie.
Kto nie wychował się na podobnym kinie, temu raczej się nie spodoba. Innym polecam.