Kluczem do tego filmu jest to kim jesteś. Jeśli wychowałeś się na takich filmach jak E.T,
Goonies czy Critters i czujesz nostalgię za tego rodzaju obrazem to w Super 8 odnajdziesz kilka klimatów z tamtych produkcji. Jeśli masz jednak mniej niż 25 lat i postęp technologiczny z całym avatarowskim zapleczem jest tym co uważasz, że Ci się należy - to nie spodziewaj się żadnych rewelacji.

Super 8 nie jest arcydziełem, ale na tle reklam, które poprzedzały projekcję (remake Conana, Captain America i inne bzdury - kto to ogląda?) broni się całkiem dobrze.

Mamy amerykańskie miasteczko końca lat 70-tych i zakręcone dzieciaki, które zamiast smsów używają krótkofalówek a film zamiast iphonem kręcą na tytułowej "ósemce". Jeśli kogoś coś takiego nudzi i nie odnajduje w tamtych czasach niczego dla siebie to szczerze odradzam ten film. Scenariusz nie jest szczególnie zaskakujący ale w tym filmie chodzi bardzo o powrót do korzeni kina science-fiction więc pewne szablony - ja osobiście - wybaczam.

Scena poprzedzająca kolejową kraksę bardzo elektryczna, świetnie zagrana przez tych młodych aktorów (choć pewnie zupełnie nieświadomie). Niestety w drugiej połowie filmu gdy - paradoksalnie - akcja nabiera tempa - coś się psuje i film sporo traci prawdopodobnie próbując "udobruchać" tych, którzy nudzili się na pierwszej części. Reżyser popełnił ten sam błąd co w przypadku IV części Indiany - niby tak jak było a jednak trochę gorzej. Dużym plusem filmu jest brak gwiazd i sympatyczna gra młodziutkich aktorów.

Mam nadzieję, że sukces kasowy produkcji zaowocuje większą ilością takich filmów.