I właściwie to po powrocie z seansu mogę być pewien tego, że przez resztę stron, jakie mi
pozostały wydarzy się cała masa rzeczy, o których w filmie nie wspomniano. Mogę czytać
spokojnie.

Czyli książka i film to dwa różne światy. W sumie dobrze, mogłem zobaczyć film luźno
nawiązujący do książki, która naprawdę mi się podoba, nie sądziłem że można się tak
rozweselić czytając książkę.

Z tym że nawet jeżeli nie chcę filmu porównywać do książki, to i tak trudno nie odnieść wrażenia,
że film już tak bardzo zabawny... nie jest. Właściwie to jest tylko parę momentów, które są
szczerze zabawne, chociaż sytuacyjny humor, żarty i wydarzenia to sprawy z gatunku tych, które
uwielbiam. Ta pozycja tryska absurdem, ale... co jest chyba winą szwedzkiego języka. Nie
śmieszy.

Film jako komedia uznaję za całkiem... hmm... przeciętny. Natomiast technicznie i realizatorsko
na prawdę robi pozytywne wrażenie. Nie jest to produkcja zła, jest okej i warto się przejść, ale
jeszcze bardziej warto wcześniej zastanowić się, czy nie będzie dla Ciebie problemem to w jakim
języku jest ten film.

A z całym szacunkiem dla szwedów, nawet najśmieszniejsze kwestie wypowiedziane w tym
języku są jakieś takie... bez emocji. Bohaterowie są naprawdę powściągliwi, ale takie chyba już
jest skandynawskie kino.