Ja zawsze wolę książki od filmów, taka ekranizacja Gry Endera była masakrą dla mojego fanowskiego ducha tych cudownych książek, ale wracając do Niezgodnej i Igrzysk... Nie lubię książek pisanych w liczbie pojedynczej i czasie teraźniejszym, bo nie potrafię wczuć się w akcję tam bardzo jak w innych przypadkach, więc tutaj niechętnie wybieram filmy nad książki, choć czytałam wszystkie. W Niezgodnej podobają mi się zmiany w filmie ponad to, co przedstawiono w książce. Aktorzy są dobrze dobrani a na efekty miło się patrzy. Z Igrzyskami to coś innego, bo książki uważam za bardzo dobre mimo stylu pisania autorski. Chodzi mi o to, że gdy oglądam Igrzyska na ekranie jestem... poruszona. Wpływa na to w dużym stopniu mimika twarzy Lawrence, ścieżka dźwiękowa... w sumie dużo rzeczy. Książki czytałam z zaciekawieniem, ale bez tak dużych emocji. No po za końcówką trzeciej książki. To był majstersztyk.