Rozstanie
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Piękny film, osobiście niezwykle lubię ten pewien nurt z kina europejskiego czy "około-europejskiego" przekutych w filmową opowieść historii z życia codziennego, zwykłych prostych ludzi (inny przykład, jaki mi do głowy przychodzi teraz to choćby rumuńska "Śmierć pana Lăzărescu"). Tym cenniejszy, że z Iranu - kultury z jednej strony wydaje się nawet bliskiej, nie jakiegoś kosmosu z drugiego końca świata, a zarazem tak odległej i intrygującej.
Przy czym, jeśli o kulturę chodzi, prawdziwie rozbrajającą sceną była ta, gdy ojciec Nádera zmoczył się. Razieh dzwoni do kogoś/czegoś, Allah jeden wie gdzie, pytać, czy jeśli zmieni spodnie 70-letniemu staruszkowi z alzheimerem, to czy "będzie traktowane to jako grzech?" No dżizus, k*rwa, ja pie*dolę!! Co za kraj...
Raczej odbierająca ludziom zdrowy rozsądek paranoja religijna. Co innego wiara w Boga, modlitwa, ramadan i pielgrzymka do Mekki, a co innego podporządkowywanie codziennego życia wydumanym zasadom ajatollahów. Rozważania o "grzechu" w postaci przebrania starca to ani duchowość i mistyka, ani dziedzictwo kulturowe, tylko przejaw absurdalnej ciemnoty, której dyktatura panuje w Iranie od 30 lat.
Podobne telefony "zaufania" funkcjonuja w Egipcie i innych krajach arabskich. Siedza tam "uczeni w pismie" i odpowiadaja na roznorakie pytania. Czy to paranoja ? Nie wiem. Zauwaz ze ona jest prosta kobieta bez wyksztalcenia i na dodatek bardzo religijna, a ktos na linii okazal sie na tyle rozgarniety ze mogla go ze spokojem sumienia przebrac. U nas tez niektorzy chodza do ksiedza po rade z roznymi swoimi problemami i to w sprawach ktore zazwyczaj z zyciem duchowym nie maja wiele wspolnego.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
