Oglądamy oglądamy:)

Obejrzałem i nie żałuję. Bardzo dobry, nawet lepszy niż oczekiwałem. Przypuszczam, że 20 lat temu, kiedy byłem młodym bardzo nastolatkiem, nie spodobałby mi się tak jak dzisiaj. Warto było odczekać te 20 lat. Szkoda tylko, że przegapiłem na TVN7 drugą część Rodziny Addamsów. Mam nadzieję, że kiedyś ją powtórzą.
PS: Jako człowiek, który lubi rodzimą kinematografię z przykrością stwierdzam, że "Kołysanka" Juliusza Machulskiego to jednak niezbyt udane naśladownictwo. O ile "Vabank", moim zdaniem, nie odbiegał poziomem od "Żądła" to w tym przypadku było kiepsko.

Dlatego rzadko oglądam polskie produkcje, jak już kiedyś pisałam współczesne polskie kino to popłuczyny, poza małymi wyjątkami. Do "Kołysanki" mój mąż namawia mnie ustawicznie ale nie mam ochoty oglądać tego filmu, ponieważ jestem świadoma tego, że Polacy jak zwykle bazują na zagranicznym kinie i skoro "Kołysanka" jest imitacją Addamsów, to wolę obejrzeć oryginał. "Vabank" kręcony był w latach 80tych..wtedy jeszcze potrafili(o dziwo mniejszym nakładem finansowym)robić dobre kino..dlaczego teraz robią tak słabe filmy??

Dobre pytanie. Choć tych wyjątków trochę by się znalazło. Chociażby filmy Smarzowskiego (Wesele, Dom zły) a także takie filmy jak Rezerwat, Wino truskawkowe, Boisko bezdomnych czy Wszystko będzie dobrze. Większość jednak to, tak jak piszesz, popłuczyny. Dlaczego bazujemy na zagranicznym kinie? Być może ze względu na poczucie prowincjonalności. Podczas studiów (dość dawno temu) miałem zajęcia na temat wpływów kultury dominującej. Coś jest na rzeczy. Nie do końca jednak ta teoria się sprawdza - Amerykanie bardzo często robią "rimejki" japońskich i koreańskich horrorów, najczęściej z kiepskim skutkiem.

Amerykańskie kino jest dobre ale w mojej subiektywnej ocenie również do pewnego momentu. Amerykańskie kino kiedyś a teraz jest nie do porównania. Teraz kino jest mniej ambitne, raczej nastawione na komercje..Ale ja zawsze będę nieobiektywna, ponieważ kocham, po prostu kocham stare kino! Obejrzeć "Psychozę" z kubkiem herbaty w ciemną, parszywą noc..bezcenne! Ja się wychowałam na starych, dobrych filmach jak i na starej, dobrej muzyce. Dziś tłumaczę moim dzieciom jaka jest różnica między np. taką panią Dodą a The Beatles, który jest moim number one. Córcia ma 10 lat , synek 6 i powoli zaczynają doceniać to co dobre a ja powoli wypuszczam w świat pokolenie retro:)

Dobrze, że tłumaczysz takie rzeczy dzieciom, choć dla nas (dla Ciebie, mnie i wszystkich myślących z naszego pokolenia) wszelkie próby porównywania Dody i jej podobnych z legendami rocka uwłaczają tym drugim. Ja również lubię starą muzykę i filmy, choć ze wstydem przyznaję, że "Psychozy" jeszcze nie obejrzałem. Cenię Hitchkocka ale nie należę do jego zagorzałych entuzjastów.
PS: Dzieci niestety nie mam ale będę próbował zaszczepić to co lubię mojej 5-cio letniej chrześnicy.
Pozdrawiam