Nic dodać nic ująć

Dokładnie, prowizorka gry aktorskiej, prowizorka dekoracji, prowizorka akcji, wszystko żeby zagarnąć kasę, bo i tak na końcu to szkoły się na to wybiorą.

Tylko szkoły i nikt więcej. Amerykańska wersja była 1000 krotnie lepsza.

Pamiętam jak byłem na tym z klasą i jak wszyscy byli zażenowani, pod koniec seansu rozległy się przewrotne brawa i buczenia.

dlaczego pod koniec filmu?

Miałem napisać imitacja zamiast prowizorka, tak gwoli poprawności językowej ;l

Przeczytałem jakiś czas temu książkę; jej zalety mógłbym wymieniać bez końca: sensowna fabuła, ukazanie pełnej rozpusty Rzymu, motyw nieustępliwości i niemalże ślepej wiary, dużo łacińskich pojęć. Jednym słowem, rzetelny zapis epoki, nie tylko historyczny ale i dramatyczny. Sienkiewicz musiał przeczytać tony historiografii żeby stworzyć takie arcydzieło. Inną dobrą powieścią usytuowaną w starożytnym Rzymie jest 'Ja, Klaudiusz' Gravesa. Bardziej współczesny język, trochę fałszu historycznego ale łatwo się czyta przez stylizację na historiografię oraz prosty język.

Aa, miałem pisać o filmie. Cóż, jakby to określić... Syf, żenada. Nie warto obejrzeć przed lekturą bo można już do niej potem nie zajrzeć (ja obejrzałem w gimnazjum i trzeba mi było 7 lat żeby po książkę sięgnąć). Absolutnie nie warto.

Dla kontrastu to Faraon był świetny, zrealizowany z dużą dbałością o detale. Scenografia, rekwizyty i charakteryzacja były największym atutem filmu i nie raziły sztucznością, film był dobrze i naturalnie odegrany przez aktorów, nawet pomniejszych czwartoplanowców. Okrojone fundusze wymusiły na filmie kameralny ascetyzm, który dodał mu klimatu. Kompletne zaprzeczenie Quo Vadis, a reżyser ten sam. Wniosek, że na starość coś złego się dzieje z artystą, vide Hoffman, Lucas.

Z tego co pamiętam Faraon nie bardzo mi podszedł (jako film), jednak uznaję zdanie ogółu że to film kultowy. Do psujących się na starość reżyserów dodam Wajdę (Pan Tadeusz to podobna chała jak Quo Vadis i nijak się ma do cudownej książki), Scorsese (wystarczy porównać Chłopców z Ferajny do Gangów z Nowego Jorku i ogólnie coraz większej komerchy... Jedynie Wyspa Tajemnic daje radę).

"Do psujących się na starość reżyserów dodam Wajdę (Pan Tadeusz to podobna chała jak Quo Vadis i nijak się ma do cudownej książki)..."
----------------------------

Bzdura, akurat z "Pana Tadeusza" Wajda - po serii słabszych filmów - wyciągnął ile się da.

Książki Sienkiewicza są bardzo banalne, poprawne, z patosem, happy endem, mocne - choć przerysowane postacie, wzorowy scenariusz komercyjny. Oczywiście pisał to znakomicie, stylizowany język, podstawowa wiedza o realiach historycznych, fabuła banalna, lecz wciągająca i ku pokrzepieniu serc. Akcja umieszczona w realiach ważnych wydarzeń historycznych plus romantyczna dramaturgia i subtelny humor to super okazja do produkcji z gwiazdorską obsadą, scenami bitew, scenografią, gadżetami, patosem itd.,itp., ziarenko komercji rzucone na podatny grunt żywotnych potrzeb polskiego widza (który ostatnio ewoluuje w kierunku komedii sensacyjno-romantycznych prześcigających się w rozbieraniu pseudofeministek i pomysłowości w przeklinaniu). Z rozmachem ekranizowane z rozmachem napisane mało ambitne (choć kunsztowne) utwory literackie. ...Faraon to inna bajka. Tu troszkę więcej problematyki, a i film świetnie zrobiony. Osobiście mam sentyment do ekranizacji Potopu, zwłaszcza obsada, która gra a nie występuje. Krzyżacy ze swym patosem mnie śmieszą, choć doceniam rekordzistę oglądalności. Generalnie stare filmy na podstawie uznanych dzieł literackich są o niebo lepsze ze swym patosem niż najnowsze badziewie typu Ogniem i mieczem czy quo vadis.

Hey "patos czy komercha" dasz mi poczytać swoje "dzieła"?
Czy powtarzasz to co w gimbazie koledzy mówili?

wydaje.pl autor denis olivetti - za free w pdf

Zwłaszcza, że fundusze były takie, jak przy filmach amerykańskich. Oczywiście tych tańszych.

Dokładnie. Przykro i tyle.