Pozornie film wydaje się zbyt rozwlekły i w pewnym momencie zadajemy sobie pytanie czy nie mógłby być krótszy. Jest to jednak tylko przelotna myśl.
Czasem zadaję sobie również pytanie czy ludzie opiniujący tego typu produkcje jako "gnioty" oczekują od kryminału jedynie samej sieczki w stylu Seagala....??
Doczekawszy w skupieniu do końca uznaję Proroka jako bardzo udaną, krwistą (w sensie pokazania prawdziwych emocji) produkcję. Warto dotrwać np. do sceny zamachu w Paryżu i do końcowej sceny;-) na mojej twarzy pojawił się szczery uśmiech zadowolenia z zakończenia historii.
Takie filmy po prostu trzeba rozumieć, trzeba poprawnie odczytać intencje twórcy i obejrzeć w odpowiednim momencie, np. w skupieniu samemu a nie z popcornem i towarzystwem wokół....
To taka moja rada do malkontentów.