Jakieś 10 lat temu, zaraz po pojawieniu się na dużych ekranach "Upadku" stwierdziłam, że świetnie byłoby gdyby ktoś nakręcił film o trudnej miłości w czasach wojny. A jaka miłość może być bardziej trudna niż taka między niemieckim oficerem a żydówką? Chyba żadna. Jak widać, nie tylko ja odkryłam potencjał w tej historii, bo jednak ktoś "Poetę" nakręcił... ale po obejrzeniu tego filmu - a właściwie tylko jego części, bo całego nie zdołałam strawić, stwierdzam, że pomysł został całkowicie zmarnowany. Większy gniot chyba nigdy nie powstał... wszystko mi się w tym filmie nie podobało. Rachela? słodka lalunia, pozbawiona charakteru, okrutnie mdła... Niemiec? jak już ktoś wcześniej tu pisał - "cielęcy wzrok", narzeczony? zero mężczyzny w mężczyźnie... ja rozumiem, że można kogoś kochać, że można zaopiekować się nie swoim dzieckiem... ale tu było wszystko takie nierealne... akcja pędziła szalenie czyniąc film coraz mniej wiarygodnym... ona zamarzała, on ją znalazł - ogrzał - i co? już wielka miłość? to chyba nie tak działa, nie w tym świecie... 2/10