ma coś w sobie z przypowieści, moralitetu, bajki... jest genialnie prosty- obsada ograniczona do kilku osób, akcja do jednego wątku, dialogi skromne, gra akrorska sprowadzona do minimum. Zwykła historia, a ile w tym magii...coś niezwykłego. Tkwi w tym geniusz Kurosawy.