Cenię Kim Ki Duka, ale muszę przyznać, że nie wszystkie filmy mu wychodzą. Scenariusz ciekawy,
ale momentami film był naciągany, a nawet wydumany. Można by ten film nazwać studium bólu i
cierpienia i to nie tylko po utracie bliskiej osoby, w tym filmie cierpi każdy, nawet zwierzęta zabijane
na każdym kroku. Z jednej strony rozumiem zabiegi reżysera, z drugiej się na nie nie zgadzam.
Cierpienia bólu jest tu zbyt wiele, nawet trudno go oglądać. Jest on pokazany zbyt dosadnie, mam
wrażenie że gdyby nie to osiągnięto by lepszy efekt. Czasami potrzeba mniej by znaczyło więcej.