Dzisiaj obejrzałam ekranizację "Perswazji" z 1995 roku. I przyznam szczerze, że nie uwiodła mnie . Nie chciałabym
jej porównywać do adaptacji z roku 2007, ale w moim odczuciu (jest to moja subiektywna opinia) jest zdecydowanie
gorsza, tzn płaska w swym przekazie. Jedynym plusikiem jak dla mnie jest postać kapitana Wentwortha, a to dzięki
aktorowi wcielającemu się w tę rolę. Sama nie wiem czym, ale jednak czymś wybijał się na tle przeciętności tej
ekranizacji. Urodą delikatnie mówiąc nie grzeszył, ale to nie miało dla mnie najmniejszego znaczenia. Może jedynie
to, że wyglądał na 20 lat starszego niż powinien. Jak ktoś napisał kapitan Wentworth w tej wersji był bardziej
"marynarski", ale jednocześnie wyglądał za staro (choć filmowa Anne też nie wyglądało młodo więc nie było takiego
kontrastu). Niemniej zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu kapitan Wentworth w wersji z 2007 roku w
wykonaniu Ruperta Jonesa.
Postać Anne Elliot w ogóle nie wzbudziła we mnie emocji, a to "dzięki" Amandzie, która była przeciętna we
wszystkim.Gdyby nie Ciaran, nie udźwignęłaby sama.
Wracając do tej ekranizacji muszę stwierdzić, że kolejnym plusem było to, że w przeciwieństwie do wersji z 2007
roku była moja ukochana scena z pisaniem listu przez Frederica przysłuchującego się rozmowie Anne z bratem
niedoszłej żony kapitana Benwicka. Tego mi zabrało w tamtej wersji. Wersja ta rozśmieszyła mnie także w dwóch
momentach. W pierwszym, gdy Anne i k. Wentworh rozmawiali w holu koncertowym, a w drugiej, gdy k.Wentworth z
ironią stwierdził w rozmowie z lady Russel, że ma "zbawienny" wpływ na Anne. I chyba na tym, jak dla mnie plusy się
kończą. Według mnie w tej ekranizacji (rok 1995) brakuje chemii między gł.bohaterami. Mam wrażenie, że reżyser na
siłę chciał upchać jak najwięcej scen z książki, tak jakby bał się oskarżenia o kreatywność. Właśnie przez te
nagromadzenie scen, niektóre sceny wlokły się niemiłosiernie. Nie pamiętam dokładnie, ale pierwsze spotkanie
między Anne i kapitanem pokazane zostało po ok.35 minutach od rozpoczęcia filmu.
Oczywiście nie mówią, że film nie może się podobać, bo jak wiadomo gusta są różne. Mnie osobiście zdecydowanie
bardziej przypadła do gustu wersja "Perswazji" z roku 2007. Jest ciekawiej przedstawiona, aktorzy lepiej grają,
świetna ścieżka muzyczna i widać, kto tu jest na pierwszym planie.
Zachęcam do obejrzenia obu wersji.