Filip Bajon porwał się na dość karkołomną próbę wymieszania trzech planów czasowych, dlatego historie, jakie poznajemy na ekranie, musimy już we własnym zakresie posegregować i ułożyć w zgrabną całość. Niektórzy mają z tym problem i zaniżają ocenę. I choć jest to manewr obciążony sporym ryzykiem i momentami nakładanie wielu płaszczyzn dezorientuje widza, to ma to jednak solidne uzasadnienie. Każda opowieść i każda epoka, w której dane wydarzenia miały miejsce odzwierciedlają bowiem trudną i naszpikowaną tajemnicami oraz niedomówieniami historię rodziny Dulskich.
Krystyna Janda doskonale czuje konwencję i bardzo dobrze wie, jak grać takie role, by zachwycić publiczność. Katarzyna Figura wywołuje dreszcze, gdy na jedną scenę porządkuje wokół świat i jego uczestników wobec UB-eckiego zagrożenia. Oprócz Ostaszewskiej i Kowalskiego, przedni epizod daje Olgierd Łukaszewicz
"Panie Dulskie" zaskakują lekkością, wyrafinowanym poczuciem humoru, świetnie napisanymi dialogami i rewelacyjną obsadą na czele ze znakomitą Krystyną Jandą.
Solidną pracę wykonali też scenografowie i charakteryzatorzy, a efekt ich starań można już ocenić zaledwie po kilku minutach seansu. Doskonale został oddany klimat poszczególnych epok ze wszystkimi smakowitymi szczegółami.
Naprawdę warto!