Słodkie rzeczy są niezwykle smaczne, ale jeżeli są zbyt słodkie to niestety robi nam się od nich niedobrze. W tym filmie było po prostu za dużo specyficznego kina Capry, taki Capra podniesiony do potęgi. Przez co film stał się bardzo naiwny. Capra powiela tu po raz koleiny pomysł z Panem Smithem, ale niestety to mu się nie udaje pod każdym względem. Sam pomysł na film jest świetny, ale... jak to często bywa z kompletnym scenariuszem jest już o wiele gorzej. Tak więc w tym filmie niestety leży właściwie wszystko od reżyserii, po scenariusz a kończąc na bardzo przeciętnym aktorstwie(słowa uznania należą się wyłącznie Arnoldowi grającemu Nortona, cała reszta zagrała bez rewelacji, choć na ich usprawiedliwienie należy zaznaczyć, że wszystkie postacie zostały napisane naprawdę marnie). Podsumowując: Film można obejrzeć i tragiczny z pewnością nie jest, ale po mistrzu Caprze można się było spodziewać o wiele lepszego obrazu.