Początek filmu jest niesamowicie nudny, właściwie to cała pierwsza godzina filmu wydaje się do bani:) Dwóch aniołów włóczy się po mieście i nasłuchują o czym ludzie myślą. A jak wiadomo nie jest za wesoło w świecie w którym trzeba wciąż myśleć i co za tym idzie wciąż żyć jakimiś problemami. Jednak te nieszczęsne anioły łażą tak bez sensu i starając się pomóc tym wszystkim nieszczęśnikom. Istna misja niemożliwa jakiej nie podjął by się sam James Bond:) Po drugie ich postrzeganie świata. Czy anioł nie powinien jako istota wyższa postrzegać ludzi wyłącznie jako życie w formach a nie pojedyńcze, indywidualności? W takim razie jak w ogóle możliwe jest fizyczne pożądanie anioła do kobiety? Nie dostrzegał że to piękno formy jest zwłaszcza z jego punktu widzenia tylko chwilowe i złudne? Anioły i zmysłowość, anioły i pragnienia WTF? Dobra ale powiedzmy że to tylko film fantasy. Z plusów na pewno świetne zdjęcia, muzyka, kawałek From her to eternity chociaż ja wolę starszą wersję z 84 roku z młotem pneumatycznym, piękne sceny w cyrku, genialne, klimatyczne fragmenty koncertów i fanatstyczne ostateczne spotkanie kobiety i mężczyzny w której dowiadujemy się że kobieta wreszcie tej nocy jest gotowa na prawdziwą miłość i może zaprowadzić mężczyznę do upragnionego domu. Takie nic a cieszy, cieszy też doskonały występ Petera Falka jako Petera Falka i nawiązania do tragicznej wojennej i post wojennej historii Berlina ale płaczu nie ma bo sami sobie to zgotowali a wielu ludziom jeszcze gorszy los. Tak więc film jest w sumie fajny ale tylko na raz i właściwie to nie wiadomo czemu uważany za arcydzieło.