Tytułowy bohater należy do muzułmańskiej mniejszości, której krucha koegzystencja z hinduską większością jest nieustannie zagrożona. Od rana do wieczora z głośników na ulice miasta wylewa się nacjonalistyczna, antyislamska propaganda, z którą próbuje rywalizować ta religijna, płynąca z meczetów. Arun Karthick pokazuje, jak za sprawą nienawistnego języka w zwyczajne, spokojne życie Nasira wkrada się napięcie. Reżyser potrafi je wykreować, sprawiając, że najbardziej prozaiczne sytuacje – pożegnanie z żoną na dworcu, podsłuchana rozmowa telefoniczna czy jazda motocyklem przez zatłoczone miasto – mają moc fatum. "Nasir" jest filmem uważnym na detale i drobne gesty, a także mistrzowsko operuje skalą. Intymny portret sprzedawcy jest zarazem pełnym rozmachu obrazem podzielonego indyjskiego społeczeństwa i kreślonym z pasją ostrzeżeniem przed skutkami mowy nienawiści. Pozbawiony sentymentalizmu, ale i nieunikający humoru dramat staje po stronie atakowanych przez tłum. To także bardzo osobista wypowiedź, wszak rodzinne miasto reżysera, Coimbatore, w 2016 roku było scenerią brutalnych aktów przemocy inspirowanych nacjonalistyczną retoryką.