Ostatnia ekranizacja więc automatycznie podsumowuję całość. Szwedzi dali radę. Kilka wątków z książki wycieli słusznie inne niekoniecznie. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że generalnie to jest materiał na serial, a ekranizowanie tak obszernej i bogatej w szczegóły trylogii w trzech filmach to zadanie karkołomne. Jeszcze przy pierwszej części ok, mamy mroczny kryminał. Przy kolejnych jest jednak dużo więcej wątków, postaci i wszystko dzieje się niemal jednocześnie. Poza tym widać kino europejskie i niski budżet, bo momentami wygląda to jak teatr telewizji. Nie jest to wcale wada, tak tylko mi się skojarzyło. No i minus dla aktora grającego Mikaela, mam wrażenie, że z każdą częścią grał słabiej i mniej przekonywająco. Noomi Repace za to dała radę choć tu też było za dużo ekspresji i emocji. Przynajmniej w zderzeniu z tym co jest na kartkach książek czyli dużo zimniejsza i jeszcze bardziej wyobcowana Lisbeth. Tak jak już pisałem. To jest materiał na serial. Coś w stylu amerykańskiego 24, może nawet na dwa sezony (druga i trzecia część). W pełnometrażowych filmach ciężko oddać bogactwo wydarzeń i postaci. W każdym razie obejrzeć warto ale lepiej to zrobić po przeczytaniu oryginału. Ci, którzy tego nie zrobili mogą odjąć jeden-dwa punkty od mojej oceny tak drugiej jak i trzeciej odsłony trylogii Larssona.