Specyficzne i niepotrzebne własne poczucie humoru reżysera objawiające się w kilku przejaskrawionych, nawet lekko satyrycznych scenach śmiało mogło nie zagościć w tym bądź co bądź dobrym katastroficznym filmie który w poważniejszej formie byłby miarodajnym konkurentem dla np. "Metra Strachu" z Denzelem Washingtonem. Całokształt otrzymuje 7-/10.

Pierwsza scena - kobieta była w szoku i czyta (albo chce automatycznie ) nie wie co sie dzieje .

Druga scena starsza pani pewnie chora problem z głowa ( starsi ludzie zazwyczaj maja takie problemy ze przesadnie sie czymś zajmują )

W obu scenach nie ma nic śmiesznego ludzie ,rożnie reagują .

Może nie ma, ale skoro ludzie różnie reagują na wszystko, to mnie owe sceny śmieszą.

Żadna z tych dwóch scen nie wywołała u mnie śmiechu? Wręcz przeciwnie... I myślę, że reżyser taki efekt właśnie chciał stworzyć. Cureman dobrze to opisał.

Też odebrałam to jako efekt szoku, takie sytuacje się zdarzają. Np. mój znajomy po dachowaniu wyszedł z auta i zaczął szukać po kieszeniach kluczy do mieszkania