Uwielbiam tę początkową scenę ze Struttem i policjantami. Za każdym razym mnie rozśmiesza jego poważna mina, poczucie urażonej godności, kiedy czuje, że nie jest poważnie traktowany przez spisujących rysopis Marnie policjantów. Perełka.

Muzyka Bernarda Herrmanna jest wspaniała, przywołująca poszczególne sceny filmu, wyrażająca stan emocjonalny bohaterów, a nie tylko opisująca akcję.