0 Oscarów zdobył film, choć był nominowany do tej nagrody dla najlepszego filmu dokumentalnego

1 Cezara - prestiżową francuską nagrodę przyznano za montaż

3 reżyserów kręciło film: Jacques Perrin, Jacques Cluzaud i Michel Debats

5 grup filmowców krążyło pomiedzy Kanadą a Egiptem oraz pomiędzy Peru a Islandią

8 rodzajów statków powietrznych wykorzystano do filmowania lecących ptaków: balon, ultralekki dwumiejscowy samolot, szybowiec, zdalnie sterowany model szybowca, helikopter, model helikoptera, samolot ze skrzydłami delta, motolotnię

12 operatorów kręciło zdjęcia

17 pilotów zatrudniono na potrzeby filmu

24 kraje odwiedzili filmowcy. Były to: Islandia, Wielka Brytania, Japonia, USA, Francja, Kosowo, Niemcy, Mauretania, Senegal, Mali, Kenia, Hiszpania, Kanada, Grenlandia, Nowa Zelandia, Wyspy Cooka, Nepal, Argentyna, Chile, Indie, Peru, Falklandy, Wietnam, Gujana oraz Antarktyka

31 miesięcy trwało kręcenie zdjęć

37 metrów wysokości miała drewniana wieża, którą ekipa zbudowała w sercu peruwaiańskiej puszczy amazońskiej

50 stopni Celsjusza wynosiła różnica temperatur pomiedzy nocą a dniem na pustyni Nubijskiej, gdzie m.in. kręcono zdjęcia

80 minut trwa film

92 mln w przeliczeniu na złotówki wynosił budżet filmu

240 godzin w powietrzu spędziła ekipa filmowa

400 kilometrów taśmy zużyła ekipa filmowa, podczas gdy do przeciętnego filmu zużywa się 10 km, zaś po wycięciu zbędnych scen i dubli do filmu wchodzi ok. 3 km

9000 metrów nad poziomem morza, ponad Himalajami, filmowano bernikle tybetańskie