Film oglądałam wczoraj wieczorem i przez całą noc śniły mi się koszmary. Muszę powiedziec, że wrażenie wywarł na mnie klimat otrzymany za sprawą powoli narastającego napięcia i muzyki, ku mojej uldze reżyser nie uciekał się do tanich sztuczek i nie straszył w momecie kiedy mozna było się tego spodziewac (na ekranie nie pojawiały sie nagle potwory, zjawy). Film ten przypomina mi bardzo "Dziecko Rosemary" pod względem ścieżek interpretacyjnych. Obydwa filmy skupione są na życiu głównych bohaterów i na ich psychice, która przeżywa kryzys. Po tym jak przeczytałam, że "Dziecko Rosemary" można odczytywac w ten sposób, że wszystkie wydarzenia to urojenia Rosemary, tak tutaj film mógł mówic o urojeniach Trelovskiego. Rosemary zaczyna podejrzewac całe otoczenie o spisek przeciw niej, dlatego i tu nie miałam wątpliwości, że pojawiajaca sie w szpitalu kobieta jest w coś zamieszana. Obydwa filmy wywarły na mnie ogromne wrażenie, biję im brawa, jednak gdy ogląda się je w dośc małym odstepie czasowym, można doszukac się pewnych analogii.