Zacznę od tego, że wielką fanką DC komiks nigdy nie byłam. Filmy z tego uniwersum oglądam bardzo wybiórczo, dopiero w tym tygodniu wzięłam się porządniej za oglądanie właśnie dlatego, że zaintrygowała mnie wieść o dwóch wersjach tego samego filmu.
Oczywiście po obejrzeniu filmów tak jak wychodziły, najpierw obejrzałam wersję z 2017 roku. Zadawałam sobie pytania "A co z tym?" "Czemu nie wspominali o tamtym?" "A to czemu tak?" i do samego końca filmu nie dostałam odpowiedzi na ani jedno pytanie. Więc jak tylko skończyłam wersję z 2017 roku to odpaliłam tę nową.
I nagle okazało się, że dało się z tego zrobić bardziej sensowną historię. Że zachowania bohaterów jednak mają jakiś sens, jeśli są okraszone dodatkowymi informacjami (np. Lois, która odwiedzała miejsce pomnika Supermana, siedziała w domu tuląc jego ubrania i nie pojawiała się w pracy - tak wyobrażałam sobie jej żałobę). Że moje pytania mają odpowiedzi, tylko powycinali je, żeby film mieścił się w standardowym czasie kinowym (np. dlaczego nie wspomniano nigdy o Flashu, co wpadł do Batmana powiedzieć mu, że Lois to klucz albo czemu Superman nic nie wspomniał o pierścionku na palcu Lois). Prawda jest taka, że nowy film jest zupełnie innym filmem, opowiada inną, choć podobną, historię. Daje też szeroko otwarte drzwi do kolejnych części, a nie jedynie małą dziurkę od klucza...
Kolejna sprawa to granie światłem i barwą - tutaj miało to dla mnie zdecydowanie większy sens, niż w wersji z 2017 roku, choć może to być bardzo subiektywna ocena. Dla mnie jednak wyprane kolory, gdy pokazane były matka Supermana i Lois, w kontekście tego, że dla nich świat bez niego był szary i smutny, były lepszym wyborem niż normalne kolory w wersji 2017.
Reasumując w porównaniu do starej wersji, ta jest znacznie lepsza. Ale czy jako samodzielna historia, samodzielny film, jest lepszy niż 7/10? Nie wiem, muszę się zastanowić. Początkowo chciałam dać ocenę wyższą 8/10, ale nie wiem, czy za film sam w sobie, czy za porównanie do wersji 2017.