Baśn jak najbardziej. Surrealizmu tu dużo nie ma, chyba że odnajdujesz go w scenerii. Ja tego filmu za bardzo jako horror nie traktuje. Dla mnie to czysta rewelacja w odróżnieniu do Twojej oceny.

Opowieść o Yuki (druga) jest niemal słowo w słowo z książki. Surrealistyczne dodatki pochodzą od twórcy ekranizacji. Mimo wszystko Kwaidan nie jest horrorem, a zbiorem opowiadań, które mają dziwić i czasem nawet zaszokować odbiorcę. Nie wydaje mi się, by ten film byłby dla mnie aż tak interesujący, gdybym wcześniej nie czytał książki. Tymczasem obejrzałem z zachwytem, zastanawiając się, które z opowieści zobaczę na ekranie.

Zgadzam się, że strona wizualna jest świetna, szczególnie to pomalowane tło stanowiące niebo. Niestety cały film wypada bardzo słabo. O ile przez pierwsze dwie historie udało mi się przebrnąć, tak na trzeciej prawie zasnęłam, bo sceny zawodzenia niewidomego mnicha ciągnęły się w nieskończoność. Ostatnia nie miała zakończenia, co było celowym zamierzeniem by pobudzić wyobraźnię widza. W moim przypadku efekt był taki, że film wydał mi się nagle urwany, bez żadnej spójnej końcówki. Ale może wynika to z faktu, że filmweb podaje pełny czas trwania filmu 3 godziny 3 minuty, a ja widziałam wersję około 20 minut krótszą?

Swoją drogą, czy gdzieś w necie można obejrzeć pełną wersję tego filmu?

Pozdrawiam.