Woronowicz pokazał klasę. Jest jak wino, nabiera charakteru z czasem. Wybija się też Gajos, gdyby tylko nie belkotal w tym kaszubskim.
Film to typowy romans - brat z siostrą, mezalians pruskich obszarnikow. Zrobiony w starym stylu, poważny i nadęty. Ani odrobiny humoru. W tle wydarzenia historyczne. Bohaterzy są majtani niczym trzcina. Jedna idea morduje wieśniaków, druga idea morduje obszarnikow. Ludzie bez wyboru, przeżywają konformisci, tak jak protagonista.
Zauważalny akcent homofobiczny. Nieudolny syn musi być okrutnym pedałem zafascynowanym Hitlerem. Wiadomo, polska tradycja, jak kogoś nie lubimy to faszysta i pedal.
W pewnym momencie jedna z postaci ocenia całą produkcję: "ale kicz". Zgadzam się. Odniosłem wrażenie, że w film wlozono dużo pracy, ale... ale to staroć. W starym, dwudziestowiecznym stylu, martyrologia narodu itd. To nie jest dzieło, które skłania do przemyśleń. Przeszkadzają w tym szczegóły. Niestety, zauważalne: mordowani w szyku chłopi po salwie rozrzuceni są po calym polu, starosta widzac wybita szybę zaczyna palić dokumenty, rozpoczynane i zawieszane wątki - ktos kogoś pobił ale za co? Dlaczego? Duża część filmu jest w gwarze kaszubskiej, co obok notorycznych problemów z wymową polskich aktorów, sprawia że wątki związane z dystrybucją gazet jest niezrozumiała. Same wprowadzenie gwary do filmu uwazam za milowy krok w polskiej kinematografii i świadomości narodowej. Nie mogę się doczekać tej klasy filmu w języku podlaskim (zdaję sobie sprawę, że nawet nie wiecie, że jest taki). Ale konieczne sa napisy.
Film kończy się dobrze. Obszarnicy zostają zmiecieni rewolucją społeczną. Następuje okres władzy ludu.
Plusy: widać włożoną dużą ilość pracy, Woronowicz
Minusy: niezrozumiala wymowa, timing i tradycyjny polski hejt.