Jedynka i dwójka bardzo fajne, ale trzecia część...

Po pierwsze - beznadziejne pseudsekciarskie zagrywki z przyklękaniem i przysięgami. Co innego szacunek dla "starszyzny", a co innego kult religijny.

Po drugie - sceny walk. John Wick rozwala zabójców headshotami, a nie bawi się z nimi "z karata". To było nudne, a nie ma większego zarzutu wobec scen walk niż nuda.

Po trzecie - nieśmiertelność. JW to gość który cało wychodzi z każdych tarapatów, a tutaj kilka razy przeżył wyłącznie z powodu zupełnie niezrozumiałych decyzji przeciwników lub kaprysu scenarzysty (końcowy upadek).

Po czwarte - ale wcale nie najmniej ważne. John Wick jest SAMOTNYM WILKIEM. I jako taki rozwala hordy przeciwników, co daje mu status niezniszczalnego a widzowi frajdę. Tutaj zaś wszyscy naparzają się ze wszystkimi, co popycha film w kierunku jeszcze jednego akcyjniaka. Po trzykroć nie!

Oczywiście, są i dobre momenty. Walka w bibliotece, w stajni, sekwencja na motocyklach. Ale niestety duch JW zaczyna ulatywać. Wtórność niektórych rozwiązań również nie pomaga - dobijanie noża pięścią było całkiem szokujące w jedynce, tutaj wskazuje na brak pomysłów.

Pewną nadzieją natchnęła mnie końcówka. Może w następnej części znowu będzie sam przeciw wszystkim i stary dobry John Wick powróci.

John Wick - 8/10. Już klasyka gatunku, fabuła prosta do bólu ale za to niesamowicie wyraziste postaci. Fantastyczny sposób pokazania akcji.

John Wick 2 - 8/10. Więcej, szybciej i lepiej. Wciąż niesamowita choreografia walk, brak realizmu ale nieprzesadzony.

John Wick 3 - 6/10. Gdyby nie marka i parę smaczków, byłby to przeciętny film akcji. Brak realizmu już uwiera, szkoda. Za dużo postaci w roli "nie-statystów" jak na tak szkieletową fabułę.

Ale cieszę się że to nie była ostatnia część, bo następna ma szansę przywrócić serię na właściwy tor. Oby tak się stało!