Nie jestem zdziwiona, że odebrałaś ten film tak jak to opisujesz, natomiast myślę, że fajnie docenić go za podjęcie tematu transseksualizmu (jako odmienności od czarne-białe, normalne-nienormalne, baba-chłop ;)) bez dramatycznego rozdrapywania, miejscami z przymrużeniem oka. Jest w tym filmie jakaś lekkość i może naiwne przekonanie, że można odmienić swoje życie, stając face to face z prawdą a obok znajdzie się pomocnych ludzi. Podobał mi się też wątek żołnierza, który krzyczał i tupał, że "to coś to facet", by potem przyznać się do skonsumowanego afektu z obiektem gniewu. To mechanizm, który często występuje, zamiast tego lepiej się przyznać, że życiowo jesteśmy skazani na eksperymentowanie :)