I nic nie straciłeś. Oglądając ten film miałem wrażenie, że zwyczajnie tracę czas. Chciano zrobić efektowny mix kina wuxia i westernów, ale po drodze zatracono cały klimat obydwu gatunków filmowych.
Wiele scen jest pozbawionych logiki. Weźmy chociażby clownów. Gdy ma dojść do pojedynku widzimy ich wszystkich umalowanych jak przed występem. A przecież na tle otoczenia facet w pstrokatym stroju z umalowaną na biało gębą bardziej się wyróżnia i łatwiej go trafić. Prawdę powiedziawszy oni ZAWSZE tak wyglądają. Takich kwiatków jest zresztą cała masa. Aktorsko też bez rewelacji. Dong-gun Jang nie pasował mi zupełnie na głównego bohatera. Był zbyt mało wyrazisty. Grająca Lynne Kate Bosworth też nie wypadła zbyt dobrze. Jej maniera grania była wręcz denerwująca. Najbardziej jednak rozczarowuje Geoffrey Rush . Gość powinien poważnie rozważyć zmianę agenta...

Wnerwiała mnie również niekonsekwencja twórców - w jednej scenie widzimy krew lejącą się strumieniami, by w kolejnej obserwować podszyte banałem zabawy z dzieckiem płaskich jak samurajska katana postaci. Porażka na całej linii.