Nic tam innego nie jest sklecone w sposób dostatecznie ciekawy, co jest winą filmowców. Jest rzeczywiście wyjątkowo ładna (ale... czy wyjątkowo... piękna?). Nawet bez ironii twierdzę, że mężczyźni z pewnością mają wielką przyjemność w patrzeniu na nią (ja miałem), i to nie taką przyjemność jak gdy widzą Pamelę Anderson, kiczowatą, uruchamiającą niższe instynkty męskie - nie, Margot to ktoś w rodzaju Kim Basinger, kobieta z klasą, a jedyny kłopot jaki tu widzę, to to, że jednak chyba ona nie będzie wśród największych gwiazd, pięknych, i jako aktorki wielkich, jak Anita Ekberg, I. Bergman, E. Taylor, A. Hepburn. Też co do urody może nie sięgnąć tamtych, bo jak napisałem na wstępie, jest pewna różnica między byciem pięknym a byciem ładnym, bo Margot ma zbyt typową, choć wyjątkowo ładną twarz i sylwetkę, a też zdaje się, osobowość, bo ta przebija w wyglądzie zewnętrznym, wpływa na niego.
Choć wciąż się teraz zastanawiam: jeśli ma się dużą przyjemność w oglądaniu tej niezwykle ładnej osoby, to może coś w tym artystycznego, filmowego jest? Margot, do dzieła, rozwijaj się, szukaj czegoś bardziej ryzykownego, artystycznego.