Film nie jest antyreligijny. Zauważ, że Danny był niezadowolony kiedy jego koledzy skini wpadli do synagogi i deptali Torę.

Oceniłeś "Fanatyka" jako film antyreligijny, bo patrzysz na judaizm z perspektywy chrześcijaństwa. Sam Danny dokonał istotnego rozróżnienia między religiami w scenie z tą dziewczyną, gojką. W judaiźmie w odróżnieniu o chrześcijaństwa mniej liczy się sama wiara, a bardziej posłuszeństwo prawom boskim zawartym w Torze.

Ja się absolutnie nie zgodzę. Dla mnie ten film wcale nie jest antyreligijny, wręcz przeciwnie - pokazuje siłę wiary, ale nie takiej jak prezentuje większość naszego społeczeństwa hipokrytów, co to zdrowaśki niedzielami klepią, na pielgrzymce papieżowi zaśpiewają, a tak naprawdę nie wiedzą NIC o swojej religii. To nie jest wiara. "Fanatyk" jest o tej wierze prawdziwej, do której człowiek dochodzi być może po latach poszukiwania, zadawania trudnych pytań, nie zgadzania się, negownania. Ale w końcu dochodzi do niej samodzielnie, jako istota wolna i myśląca. Danny od dziecka nie chce się zgodzić z tym, co mówi jego religia. Obarcza ją za to, że Żydzi byli tacy bierni w czasie wojny, że ufając w boskie wyroki sami nie zrobili nic i pozwolili się mordować. Stąd jego gniew, jego bunt przeciw Bogu, który popycha go do zanegowania swojej narodowości, swojej tożsamości kulturowej - chłopak staje się antysemitą. Ale widzimy też, że nie potrafi całkowicie odrzucić tego, kim jest. Wciąż jest w nim jakieś poczucie więzi ze swoją tradycyją, swoim narodem, swoją religią. Widzi to też sam Danny, który na końcu sam prowadzi modły w świątytni, następnie zostaje w niej, gdy ta ma wylecieć w powietrze, by wreszcie dotrzeć do źródła prawdy i poznać odpowiedź na najważniejsze pytania, jakie stawiał przez całe życie. Nauczyciel woła, że tam nic nie ma, ale to nie jest ważne - Danny wciąż biegnie wyżej i wyżej. Chce poznać wszystkie odpowiedzi. Wierzy, że je tam znajdzie.