Witam. Bardzo ciekawe pytanie, ale musze przyznać że wątku miłosnego (homoerotycznego?) bezpośrednio w tym filmie nie uraczymy. Wojna ze swym dwuznacznie moralnie polem bitwy jakie każdy musi ze soba stoczyć, nie jest na to zbyt dobrym czasem, gdyż wiadomo w wypadku utraty bliskiej osoby trudniej jest przetrwać. Mimo wszystko wydaje mi się, że cześciowo można twierdząco odpowiedzieć na Twoje pytanie - młody żołnierz kochał go w "ojcowski" sposób. Nie jest możliwym przeistoczyć się w pustą maszyne do zabijania i nie okazywać żadnych uczuć, a te, najdrobniejsze gesty człowieczeństwa z jednej strony potwierdzają ze ciagle jesteśmy ludźmi i pozwalają przetrwać,ale z drugiej strony gdy dochodzi do podjęcia decyzji o czyimś życiu lub śmierci "te ludzkie odruchy" zawsze muszą prowadzić do tragedii.
Pozdrawiam

Jasne że nie miłosny w tym znaczeniu Kuuurczę :/ - nad tym się nie chcę rozwodzić bo według mnie nie ma nad czym.

Co jednak ciekawe to fakt że jeślibyśmy nazwali to miłością "ojcowską" to ciężko byłoby precyzyjnie określić kto kiedy bardziej jest ojcem a kto synem. Tu właśnie jest największe piękno filmu (trochę sygnalizowane przez przedmówcę) a mianowicie prawda o wielotorowości dojrzewania. Ivan jest przecież jeśli chodzi o swoje poczucie obowiązku i swoją dzielność czasem o wiele dojrzalszy niz jego kompani - prawdziwi żołnierze. Z drugiej strony ma bardzo szczere i bezpośrednie serce - jest prostoduszny i wrażliwy - w tym ma w sobie wiele z dziecka. - Swoją droga jest to wyśmienicie zagrana rola - jak dla mnie w czołówce mi znanych.

Dlatego ja pewnie bardziej powiedziałbym o miłości braterskiej (i to nie tylko w znaczeniu takim ogólnoludzkim) W pewnym sensie jest tu też coś z relacji młodszy i starszy brat (tak jak w rodzinie - a więc też jest bagaż więzi emocjonalnej - wojenne doświadczenia zbliżają)... choć jak wspomniałem czasem nie wiadomo kto tak naprawdę jest tym starszym bratem.

Ivan jest też "ceną wojny" (w wielu znaczeniach) to napewno też porusza "starszego brata" - porusza dlatego że on potrafi spojrzeć na jakiś brak dzieciństwa Ivana - z którego to braku Ivan prawdopodobnie nie zdawał sobie sprawy. W sumie ten brak - stabilności rozwoju osobowości - brak dzieciństwa otwiera i zamyka ta filmową kompozycję - jest chyba też jej istotą.