Lana Turner, Grace Kelly, Kim Novak, Jane Russell, Gene Tierney i Ava Gardner były kandydatkami do roli Josephine Conway McKenna.
W Albert Hall, kiedy Jo odwraca się od orkiestry, na jej sukni przez moment widoczny jest cień kamery.
W pierwszej scenie w autobusie, kiedy kierowca gwałtownie hamuje, Hank upada do tytułu. Gdyby autobus w trakcie kręcenia tej sceny rzeczywiście znajdował się w ruchu, wówczas hamowanie wyrzuciłoby chłopaka do przodu.
Przed wejściem dra McKenny i Jo do kaplicy św. Ambrożego, na lewym ramieniu lekarza jest widoczna biała plama, najpewniej będąca pozostałością po walce z mężczyzną zajmującym się wypychaniem zwierząt. W ujęciu, w którym McKenna wchodzi do kaplicy, plama znika, ale pojawia się w kolejnym ujęciu, kiedy oboje z Jo siedzą w ławce.
W scenie, w której dwóch mężczyzn i pani Drayton dyskutują na temat przygotowań do zamachu, papieros, który pali kobieta, jest o wiele krótszy niż ten, który gasi ona w popielniczce.
Zdjęcia do filmu powstawały w Marrakeszu (Maroko), Londynie (Anglia, Wielka Brytania) i Los Angeles (Kalifornia, USA).
Wielu marokańskich statystów myślało, że dostanie pieniądze za swoją pracę, jedynie jeśli ujmie ich kamera. Ich napór na plan filmowy był tak duży, ze członkowie ekipy musieli im wytłumaczyć, że otrzymają wynagrodzenie niezależnie od tego, czy pojawią się w filmie, czy też nie.
Kiedy Doris Day pierwszy raz usłyszała piosenkę "Que Sera, Sera", odmówiła jej nagrania, uznając ją za "zbyt dziecinną". Tymczasem piosenka ta zdobyła Oscara i stała się jednym z największych hitów Doris Day.
Sekwencja w Albert Hall trwa 12 minut, składa się z 124 ujęć i nie pada w niej ani jedno słowo.
Okres zdjęciowy trwał od 12 maja do 24 sierpnia 1955 roku.
Gdy dr McKenna przybywa do Albert Hall i odnajduje swoją żonę, nie słyszymy wypowiadanych przez nich słów, a jedynie lecącą muzykę z sali koncertowej. Scenariusz filmu zawierał całą listę dialogów, która miała się pojawić w tej sekwencji, jednak reżyser, Alfred Hitchcock, zadecydował, że widzowie będą słyszeć jedynie dźwięki wykonywanej symfonii.
Odtwarzająca główną rolę Doris Day panicznie bała się latania. Z tego powodu, gdy dowiedziała się, że kręcenie zdjęć będzie miało miejsce w Wielkiej Brytanii i Maroko, zamierzała wycofać się z projektu. Ostatecznie, mimo tych nieudogodnień, udało się ją namówić, by zagrała w tym filmie.