Hmm...pwenie się nie spodziewał sarry doktor Murnau, że prawie 70 lat pozniej będzie pociągał za sznurki posmodernisycznej wyobraźni cyberkina dwudziestego pierwszego wieku. Brawo, gdziekowliek jesteś teraz doktorze, w końcu gdy kręciłeś swego Nosferatu podejrzewano cię o konszachty z szatanem. Wyraźną inspirację dla reżysera stanowiła taka właśnie ówczesna propaganda mediów (sic!). Gazety rozpisywały się o śpiącym w trumnie i nieustanie zapuszczającym paznokcie Shreku ( czegóż to się nie robi, zeby być pieknym !!! ). W każdym razie film o prawdziwym wampirze grającym w filmie przekonuje widza, aby się wrzescie przestraszył.Wyjatkowo realistyczna jest tu przedstawiona strategia -reżyserze wykończ aktora a osiągniesz lepszy efekt ( Mournau rzuca na pożarcie Shreka apetyczną gwiazdę niemieckiego kina lat dwudziestych ). Od razu przyponiał mi się nieszczęsny, mroczy film THE CROW gdzie aktor odtwarzający główną rolę umarł na planie. Ciekawe, że dziś mało kto to pamięta. Po nakręcenia prawdziwego Nosferatu przez prawdziwego Murnaua nikt nie umarł. Ówczesny wampir zaś ożywa nieustannie do dziś dnia!!!Brawo!!!