Ciekawe jak Ty byś zagrał ...
A co do dialogów. Chyba nie sądzisz, że dzisiejsze dialogi nadal pozostaną? FIlm jest po prostu kultowy. A to, że dla Ciebie "samo aktorstwo bergman jest na bardzo słabym poziomie, nie dorastala bogartowi do pięt" to już chyba tylko Twoja opinia ...

Nie tylko jego. Z tym, że ja uważam film za świetny. Gra Bergman mnie jednak w niektórych scenach raziła, szczególnie jak odwracała się od Ricka z płaczem. Te zachowania odebrałam jako sztuczne, ale być może taką miała wizję aktorka, żeby pewne sceny celowo przerysować.

"Ciekawe jak Ty byś zagrał ..."

Chyba najgłupszy argument w internetowych forach i w zasadzie wszędzie. Nie trzeba być Cezarem, żeby oceniać Cezara, bo inaczej mielibyśmy całe grono świętych krów. Jak widzę taki popis braku inwencji i desperacji, to mnie aż strzyka.

" A to, że dla Ciebie "samo aktorstwo bergman jest na bardzo słabym poziomie, nie dorastala bogartowi do pięt" to już chyba tylko Twoja opinia ..."

No i już znalazłaś kolejną osobę, i to tylko w odpowiedzi na Twojego posta.

Ale to romans a romanse zawsze to trochę przerysowane i ''pokolorowane'' by upiększyć historię.Niedawno widziałam Casablanke w wersji kolorowej i to była PROFANACJA.Ten film musi pozostac czarno-biały,wtedy widać na nim piętno czasu i klimat tamtych lat.

Zastanów się dziewczyno co ty piszesz.Film jest świetny .Gra aktorska znakomita jak na te czasy.Aktorzy sami znakomici.

Jestem zdumiony negatywną oceną gry Ingrid... :/

Bergman miała lepszy warsztat aktorski od Bogarta.

Podzielam zdanie przedmówców co do gry aktorskiej Bergman - raziła sztucznością. Ale nie zapominajmy, że to film sprzed siedemdziesięciu lat. Ówczesny warsztat aktorski jak i w ogóle specyfika tamtego kina - no dobra może nie pionierskiego - ale nadal młodziutkiego właśnie tak wyglądała. Osobiście uważam, że współczesne tuzy Hollywood i nie tylko mogą pochwalić się nieporównywalnie lepszym warsztatem aktorskim niż ówczesne legendy pokroju Bergman. Dlaczego? Bo współcześni mają za sobą ten bagaż doświadczeń swoich poprzedników i po prostu świat się rozwija. Ale co do Casablanci - świętości po prostu nie wypada podwazac ;)

Niestety wypada podważać.

Powiem szczerze... Ten film absolutnie nie wytrzymał próby czasu. Ma swój klimat, ma nie można powiedzieć, ale niestety... dialogi tej próby nie przetrwały, Bergman chwilami bardzo sztucznie, Bogart żadnym przystojniakiem nie był. No nie, spodziewałem się czegoś więcej.

"12 gniewnych ludzi" - to jest prawdziwy dowód na to, że filmy z tamtych lat mogą dalej być rewelacyjne i robić wrażenie, wbijać w fotel i być ponad czasowe. Niestety... ale niektóre z tych starych filmów próby czasu nie wytrzymują. Ja widziałem do filmy zrobione do 1960 roku: Olbrzym, Buntownik Bez Powodu, Na wschód od Edenu, Casablanca, Przeminęło z Wiatrem, Tramwaj Zwany Pożądaniem, 12 gniewnych ludzi...

Powiem szczerze, jedynie "12 gniewnych ludzi" bym oglądał bez końca bo nic się nie zestarzały. "Na wschód od Edenu" na pewno zobaczę jak będzie w tv bo był naprawdę dobry, "Tramwaj Zwany Pożądaniem" warto zobaczyć dla Brando.

Ale reszta z tych co wymieniłem niestety próby czasu nie przetrwała, i już męczą przy oglądaniu troszkę - co strasznie rzadko mi się zdarza podczas oglądania filmów uznawanych za klasyki.

A moim zdaniem "Casablanca" próbę czasu jak najbardziej przetrwała i co więcej ma w sobie tę magię starego kina, której przecież nie wychwycimy we współczesnych produkcjach. Nie zgodzę się, że gra aktorska była słaba. Może w pewien sposób specyficzna. Teatralne odwracanie głowy przez Ingrid Bergman jest może nienaturalne, może śmieszne, ale jednak urocze. Natomiast kreacja Bogarta doskonała i nie potrafię powiedzieć o niej złego słowa. Piękna muzyka z "As time goes by"na czele, które zostaje w sercu na długo. Żałuję, że nie udało mi się zdobyć czarno-białego klasyka w wersji oryginalnej lub z napisami. Podsumowując, moja ocena nie jest wynikiem przymusu oceniania tego typu filmów na najwyższe noty. Oczarowana "Casablancą" nie jestem w stanie nie zaliczyć jej do najlepszych filmów jakie widziałam. Chyba naprawdę jestem sentymentalna... :)

Być może to przez sentyment tak odczuwasz ten film. Mnie on nie porwał, i choć muzyka i klimat tego starego kina robi wrażenie - nawet przez tą teatralną grę to niestety ale film rozczarował mnie.

"12 gniewnych ludzi" - ten film wyprzedza swe czasy i gdyby dzisiaj powstał zgarniałby Oscary. Casablanca nie wytrzymała próby czasu moim zdaniem a 12 gniewnych ludzi wręcz zyskuje wraz z rozwojem tego chłamu otaczającego mnie w TV. Ale to tylko moja ocena

Rozumiem. W końcu to, że film jest "klasykiem" nie musi oznaczać, że trafi w gust każdego ;). Co do "12 gniewnych ludzi" to przyznam się, że nie miałam okazji zobaczyć, ale Twoja rekomendacja zrobiła swoje i postaram się nadrobić zaległości dziś wieczorem.

Niestety muszę się zgodzić. Bergman odstawała na minus.

Ja zgadzam się z panną Julią, że Casablanca ma w sobie niesamowitą magię starego kina i w ten klimat bardzo przyjemnie się wczuć. Teatralna gra Ingrid nie raziła mnie. To, co mnie uwiera to co innego, jestem jak widać przypadkiem odosobnionym, bo nie znalazłam takiej opinii w żadnym z wątków na tym forum, ale... szwedzka aktorka jest według mnie po prostu strasznie brzydka. Jej "uroda" odraża i nie pasuje mi do wizerunku femme fatale, w której zakochanych jest dwóch mężczyzn (z czego jeden to super Bógart). Ingrid po prostu popsuła mi ten film swoją facjatą...

No jestem zaskoczony, bo Bergman to raczej nie jest tutaj kobieta fatalna, a przynajmniej moim zdaniem nie wyczerpuje definicji femme fatale. Co do urody to nie wiem co powiedziec:) Twarz Bergman to symbol piekna. Moze nie jest szczegolnie pociagajaca jako taka, ale twarz ma wrecz podrecznikowa:)