Zgadzam się w 100%. A najgorsze jest to, że jak tylko ktoś wyrazi swoje zdanie, które jest inne od większości (czyli niekończących się zachwytów), to od razu jest atakowany, że nie zna się na kinematografii, ma wracać do Avengersów, a najlepiej usunąć konto. Właśnie od tego jest Filmweb, aby każdy miał prawo wyrazić swoje zdanie.

Na filmach to akurat zęby zjadłam i mam już tyle lat, że nie dam se wmówić, że król nie jest nagi. A z tego co opisujesz się wyrasta ;)

Tosia ma rację, że na forach filmwebu powinno się dyskutować, a nawet ostro spierać. Dla mnie Birdman to naprawdę dobry, zabawny film. Film, który cały jest kręcony "jednym ujęciem" (umiejętnie zmontowany) to dość oryginalne.

sweet_anger twierdził, że zjadłeś zęby na filmach. Pozwoliłem sobie spojrzeć na Twoje oceny... kilka filmów oceniłeś nisko (np. Witaj w klubie), a słabiutkiej w każdym względzie (poza efektami) "Grawitacji" dałeś 8??? :D

I jeden i drugi mają swoje walory.

Dokładnie, każdy wychwyci w filmie coś innego. Poza tym, nie ukrywajmy, że każdy ma inny gust. Filmowy także :). I nie często zdarzają się skrajnie beznadziejne lub rewelacyjne filmy, każdy po prostu lubi coś innego. I cały sens polega na tym, żeby się wymieniać opiniami, a nie obrzucać błotem i wyzywać od filmowych ignorantów.

Oceniłam jak oceniłam. Możemy się pospierać przy piwie, na filmwebie już mi się nie chce.
PS. Moja definicja dobrego filmu brzmi banalnie, ale jak potwierdza historia X Muzy, jest uniwersalna: dobry film to taki film, który chcesz oglądać do końca swojego życia.
Wczoraj obejrzałam "Birdmana", który okazał się wydmuszką. Dziś obejrzałam "Boyhood", który nawet mi się spodobał. A zaraz po nim "Idę", która okazała się być wielkim rozczarowaniem.
Z perspektywy czasu, "Grawitację" oceniam wciąż dobrze, ponieważ jest historią uniwersalną, a ja w filmie szukam zawsze uniwersalnych emocji. "Witaj w klubie" taki nie jest, choć z perspektywy roku oceniłabym go minimalnie wyżej, ale tylko minimalnie (political correctness = shit).

Ale w Birdmanie jest zawarte uniwersalne pytanie o sens sztuki i jej wartość w dzisiejszym świecie, nie jest to chyba taka wydmuszka.

Według mnie to pytanie zatarło się gdzieś tak w pierwszej połowie filmu. Potem był już banalne studium chorego psychicznie człowieka.

Jak to? A zakończenie filmu?
To nie było studium chorego psychicznie człowieka tylko niedocenianego artysty. Do samego końca. Birdman był odzwierciedleniem jego ambicji, rozdwojenie jaźni nie miało ukazywać choroby psychicznej, raczej desperacje. A jak nie, to nie wierze w istnienie ludzi zdrowych psychicznie.

Czy może nie wmówię ci, że król nie jest nagi?

Widzisz, bez obrazy, ale według mnie dopasowujesz sobie tezę do filmu, który najzwyczajniej w świecie jest taki sobie. Po latach oglądania pseudointelektualnych filmów, nurzania się w kinie niezależnym i wymyślania im cudacznych laurek doszłam do wniosku, że film albo rzuca o glebę, albo nie. Jak rzuca to jest świetny, jak nie to świetny nie jest. Oczywiście jest to moje odczucie subiektywne, do którego dochodziłam przez wiele lat, ale cieszę się, że tak jest, bo już sobie nie muszę udowadniać jaka to jestem mądra i refleksyjna.
Mnie ten film nie przekonał i ty też mnie do niego nie przekonasz, nie ma opcji :]

Koniec filmu mówi o tym ze powstanie Birdman 4.
To jest tak k^&$&^$ oczywiste ze ślepi tego nie widzą.

Sztuka teatralna nie zdobyła popularności za to ze była dobra, tylko dlatego ze aktor odstrzelił sobie łeb.

To jest własnie cały ten blichtr.... Robin Wiliams nagle stał się wielki bo sie zabił. A gdzie byli ci wszyscy przed te lata jak ćpał i spadał na dno ?

Birdman ma też mnóstwo nawiązań do Roberta Downeya Jr. który równiez po Iron Man 3 mógł wybrać różnie.

Nie bez powodu plakat Birdman 3 jest kopią Iron Man 3

Właśnie o to mi chodzi, że nie próbuje cie do niczego przekonywać. To by było bardzo niezdrowe. Mam tylko inne zdanie, którym się podzieliłem. Moje poglądy nie są też prawdą objawioną.

Sztuka pełni właśnie taką funkcję. Zmusza nas do wyrobienia własnej opinii.

A, zapomniałem. Pseudointelekualną sztukę dla sztuki reprezentowała postać Nortona.

Jak zwykle nie zrozumiałeś filmu....

Jak można powiedzieć ze mu odbiło..... owa schiza wywołana jest walka miedzy byciem aktorem a byciem Birdmanem. W filmie jest świetokradzctwo Iron Man i SpiderMan na deskaach Brodwayu. Kilkukrotnie pada w filmie nawiazanie iz "gowno jestes nie aktor" Aktorzy to kiedys grali na deskach tego teatru. Widzowie...... przyszli tylko dla krwi, penisa, gwaltu na zywo. Media zainteresowały sie dopiero gdy.......

W tym filmie jest duzo smaczków.... które przy powtórnym obejrzeniu widać

"Filmy produkowane w Hollywood są z roku na rok coraz słabsze"
Prawda, o tym też jest film.

"Oscar drastycznie traci na wartości"
Zawsze były to nagrody kontrowersyjne. Ale Birdman nie jest raczej filmem robionym według przepisu "Jak zdobyć Oscara?" (oprócz powrotu Keatona, ale to jak już zauważyłaś nie o to chodziło). Holiłódzkie filmy na dzisiejszy rok to Gra Tajemnic oraz prawdopodobnie (oglądałem tylko zwiastun) Teoria wszystkiego.