Szłam do kina nastawiona mocno sceptycznie, sądząc, że dostanę nieco uwspółcześnioną "Nikitę" i... trochę tak jest, ale wcale mi to nie przeszkadza. No dobrze, jest to czysta rozrywka, jest tu sporo naciąganych rozwiązań, tyle że jest to kino bardzo samoświadome, wyciskające maksimum ze swej konwencji.

"Anna" jest wszystkim tym, czego brakowało koszmarnej "Czerwonej jaskółce", a przecież historia jest do złudzenia podobna - oto dwie młode kobiety zostają zwerbowane do rosyjskich służb specjalnych i obie chcą się w końcu wyrwać z matni. Ale o ile "Czerwona jaskółka" opowiadała swoją historię w bardzo konwencjonalny, by nie rzec - staroświecki sposób, o tyle "Anna" stosuje sporo nowoczesnych rozwiązań, co sprawia, że całość jest dynamiczna i intrygująca, nawet jeśli czasem niewiarygodna. Zresztą nie mogę się oprzeć skojarzeniom z "Atomic Blonde", a tam wątek szpiegowski był przecież tylko pewnymi ramami, które narracja i fabuła już z założenia rozsadzały.

I jeszcze... Cilian Murphy w roli agenta CIA - zakochałam się w tym aktorze po raz kolejny!

Źródło: https://www.facebook.com/Słowa-i-obrazy-1991025304472366