Jan Jakub Kolski należy do moich ulubionych reżyserów, jednak "Afonia..." mnie rozczarowała:(

Początek filmu (tzw. wprowadzanie w nastrój) zdecydowanie za długi, nużący; postaci raczej jednowymiarowe (oprócz Ruskiego - świetna rola Andrieja Biełanowa).
Jak na film jednowątkowy jest "płaski", fabuła raczej przewidywalna.
Temat stary jak świat, wymagałby bardziej wyszukanej/głębszej interpretacji.
Piękne, głębokie sceny na miarę geniuszu Kolskiego można policzyć na palcach jednej ręki (scena narodzin Ruskiego zupełnie od czapy, po co to było?).

Wspaniałych zdjęć do jakiś przyzwyczaił nas Krzysztof Ptak było zdecydowanie mniej niż w "Jasminum" czy "Pornografii", ale wciąż jest to mocna strona tego obrazu.
Bardzo dobrym pomysłem była kamera w rękach Afonii i sceny z królową.
Ale przede wszystkim w filmie o pożądaniu i namiętności brakło mi pożądania i namiętności. Przy całej sympatii do pani Grażyny, może czas zatrudnić nową aktorkę do głównej roli kobiecej...

Film nie jest zły, ale po takim reżyserze oczekiwałam znacznie więcej. Rozczarowanie możliwe jest tylko wtedy gdy pozwolimy rosnąć naszym oczekiwaniom. Niestety ja ten błąd popełniłam:)

Jestem ciekawa opinii innych ...