I tyle można o tym filmie powiedzieć, nie przeszkada mi że kobieta jest reżyserką i scenarzystka. Przeszkadza mi że jest nia akurat Marti Noxon.
Mogłbym nawet powiedzieć że jestem zły, że dali jej taki film i taki budżet. Bo widze tu nawet potencjał na 8.5 lecz mamy tutaj poprostu średniaka z ambicjami. Film porusza bardzo ważny temat ale robi to po łebkach i infantylnie.
Jeśli chodzi o aktorstwo to Keanu Reevs gra (wyjatkowo młodziezowego) doktora ktory ma leczyc nasza glowna bohaterke i idzie mu to bardzo dobrze. Lily Collins jest super urocza anorektyczka wiec wychodzi na to ze facet na kosci jednak moze poleci. I pomimo tego nie wydaje mi sie dobrym wyborem poniewaz jest poprostu zbyt ładna (xd) bardziej bym tam widział Brit marling? z The OA Kinga Pietraszewska.
I to tyle jesli chodzi o strone techniczna. Można wspomnieć o muzyce ktora jest okej ale nie wiecej.
Teraz przejdzmy do rzeczy ktore nie tak do konca mi pasowaly w "To the bone" a troche ich bedzie.
Ellen jest okropnie nie zdecydowana tak samo jak Pani Rezyser. Gdyby ktos chciał żeby kazdy z rozpoczetych watkow chociaz rozwinac troche a potem zakonczyc, film byłby pewnie z 3 razy dłuzszy. Mogliby nawet zrobić z tego serial tak na 6 około 6 odcinków. Niestety Ellen można to wybaczyć bo jest jeszcze nastolatka ale nie można tego wybaczyć Marti Noxon.
SPOILER!
Wytłumacze to na przykładzie, na poczatku Ellen jest bardzo zasmucona poniewaz nie zobaczy swojego taty poniwaz pracuje,potem tata nie przyjezdza na terapie i...
koniec watku z ojcem. Nie wracamy do niego nigdzie pozniej, tak jakby nasza anorektyczka zapomniała ze ma taki problem.
I mogłbym sie rozpisywać nad innymi takimi przykładami ale jest ich poprostu dużo. Pomimo tego warto obejrzeć ten film chociaż raczej cie nie poruszy jeżeli nie masz 14lat,jestes gimboateistka i uwazasz sie za lesbijkę bo calowalas sie w butelce z kolezanka.
Ocena:6.5